Skírnir - 02.01.1849, Qupperneq 2

2
Frakka 28. dag desember mánabar, og hjelt a& venju
tölu íyrir þingmönnum. Tölu þessa enda&i hann
meS svo látandi orítum: „Látum oss, góbir menn!
gæta vel þjóSljelagsskapar vors me& öllu hinu sama
skilorbi, sem stjórnarskrá vor á kveímr. Látum oss,
samkvæmt stjórnarskrá vorri, rækilega tryggja alþjób-
legt frelsi, og auka þab sem fremst má aubib verba.
Hinum komandi kynkvíslum skulum vjer fá óskerb
f hendur þau gæbi, er oss hafa til geymslu fengin
verib; þeir munu blessa minning vora, fyrir því ab
vjer höfum reist og haldib uppi virki því, er þeim
á ókomnum öldum mun verfea öruggt vígi.”
En annabhvort er þaí), aí> Lobvík er enginn
spámabur, cba hitt, ab spár hans eiga sjer langan
aldur, því fáir munu á Frakklandi blessa minningu
hans ab svo stöddu; en virki þab, er hann var ab
reisa sjer og sínum erfingjum og ættmönnum, hrap-
abi í skyndi, og ekki fullum tveim mánubum síbar,
enn þetta var mælt, átti hann eigi kofa yfir sig á
Frakklandi, því hann varb ab stökkva úr landi á lje-
legum fiskibáti, klæddur enn Ijelegri sjórnannsúlpu.
Frá uppreisn þeirri, er varb í Parísarborg 22.
febrúar, svo og hver abdragandi var ab henni, er
skýrt í vibbæti frjettanna í fyrra árs Skírni. Meb
því ab eigi virbist naubsýn á, ab segja aptur frá
þeim atburbum, tökum vjer þar til ab segja frjett-
irnar, sem vibbætirinn hættir, en þab er þar sem
Lobvík konungur var úr landi stokkinn, uppreisnin í
Parísarborg sefub, en ný stjórn kosin. Stjórn'þessi
var kosin til brábabyrgbar, og átti hún ab eins ab
sitja ab völdum um stundar sakir, til þess ab koma
nokkru skipulagi á í landinu, og þangab til þjóbin væri