Skírnir - 02.01.1849, Page 27

27
þeir Ijannig villa fjandmenn sína, svo aíi þeir hjeldu,
a& Jjjó&libib væri fariíi a& snúast í flokk uppreisnar-
manna. Brea hersforingi var eigi nógu var um sig,
er hann gekk til máls vib uppreisnarmenn og tók
a& bjó&a þeim sættir; en þeir skutu hann þegar.
VíggarSar voru þar hla&nir; tók þjó&li&i?) þá alla, og
hefndi Brea svo grevpilega, a& þeir drápu þar nær
því hvert manns barn. Um sama leyli barbist La-
moriciere í ö&rum stab vib uppreistarmenn. þar áttu
uppreisnarmenn gott vígi. Sunnudagsmorguninn vann
hann víggar&a þeirra, og var þá svo komib, aíi búiíi var
ab reka alla uppreisnarmenn saman á einn stab,og voru
þeir umkringdir á allar hlibar, ogstórskotaliS dregi&ab á
alla vegu ; sáu þeir þá sitt óvænna, og tóku a& bi&ja sjer
fri&ar. Lamoriciere lagbi þeim lítillar stundar frest,
ab þeir skyldu gefast upp. Fresturinn var þegar á
enda; stób hann meíi úr sitt í hendinni, og ætlabi
ab fara aíi láta skjóta á þá og brenna allan þenna
part borgarinnar, en þar voru fyrir ekki færri enn
100,000 af körlum og konum, ungmennum og
gamalmcnnum. En er eigi voru eptir nema 3 mín-
útur, þá komu bob frá uppreisnarmönnum, ab þeir
gæfust upp. þannig enda&i uppreisn þessi; haf&i
þá bardaginn stabií) í þrjá sólarhringa. Eigi færri
enn 12 þúsundir manna fjellu í honum, og Ijöldi
manna sár, og mælt er, aí> enginn herforingi hafi
komizt þa&an óskeindur, nema Cavaignac einn. þa&
segja menn, ab uppreisnarmenn bæru fyrir sjer í bar-
daganum tvenns konar merkisblæjur; svartar og raub-
ar. Stób á nokkrum „rænum og ruplum", og á ö&r-
um Uvinnu e&a dauba”, og enn á nokkrum „þeir er