Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 79

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 79
Skirnir. Ritdómar. 7» sorgutn kól | — svá mun hljóta at bíða | — hvárki náði hiti né sól | þann hryggðarjökul at þíða. I Lokasennu 7 2 táknar þrungin víst ekki »þur, þögul«, heldur: ’þungbúin’, ’sem mikið er niðri firir’ (sbr. ekka þrunginn, þrunginn móði). I Lokasennu 21 ((Err ert Loki ok erviti es fœr pér Oefjun at gremi) sínir sambandið Ijóslega, að orðin fœr — gremi þíða ekki: »gtrir Gefjun að gremjuefni«, heldur: ’gerir Gefjun þjer reiða’. Sbr. 12. erindi: gremjat goð at þér. I Hrímgerðarmálum 7 segir Atli við Hrímgerði trollkonu, að- hún ha.fi »legið firir skipum þeirra Helga í fjarðar minni«, auðvitað í illhvelis líki, og viljað »gefa ræsis rekka Rán« (o: tína þeim og skipinu), »e/ kcemit þér í þvcrst þvari«. Það virðist liggja í aug- um uppi, að þvari er hjer hvalspjót og þverst sama sem nú er kallað þvesti, enn ekki = )>þvcrast« (efsta stig af þverr). Þetta hef jeg áður sínt fram á (í Arkiv f. nord. filol. IX, 231. bls.) og Gering fallist á í orðabók sinni ifir Eddukvæðin. Rúmið leifir ekki að tína fleira til. Enn verið getur, að jeg fái færi til að ræða fleiri staði síðar í þessu riti við minn heiðraða vin, útgefandann. Þá skal jeg minnast lítið eitt á texta kvæðanna. Það er hið mesta vandaverk að koma honum í rjett horf, og víða hefur út- gefandanum tekist það vel. Helst þikir mjer það á bresta, að honum hættir til að gera sjer of dælt við handritin og dæma það »innskot« eða síðar í aukið, sem honum fellur ekki í geð í kvæð- unum. Einna mest ber á þessu í Hárbarðsljóðum. Þar heldur hann, að fullur þriðjungur kvæðisins sje »innskot«, og þessum »innskotum« er dreift njer og hvar innan um kvæðið, eins og berjum í skiri. Að þetta kvæði hefur orðið svo hart út undan hjá honum, kemur einkum af því, að það er fremur öðrum Eddu- kvæðum óreglubundið að kveðandi. Enn svo higg jeg verið hafi upphafi. Kvæðið er að formi mjög svipað íslenskum þulum, frjálst og óbundið, eins og þær, líklega elsta kvæði af því tægi, sem til er á vora tungu, og dugir ekki að reina að færa það í hinn þröngva stakk bragreglnanna. Rúmið leifir ekki að minnast frekar á þessi »innskot«, enda er það bót í máli, að útg. sleppir þeim ekki úr, heldur prentar þau með smærra letri eða í svigum, svo að hver getur ráðið sinni skoðun. Samt get jeg ekki bundist þess að taka fram svo sem til dæmis, að jeg sje ekki, að nein gild ástæða sje- til að sleppa binu fagra erindi Hvat es með ásum? | hvat es með-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.