Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 83

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 83
Skíruir. Ritdómar. 83 »Eu hvað græSir maSur á öSru eins riti og þessu?«, spurSi kunningi tninn. er hautt hafði lesið það. J’ví á eg bágt nteð að svara. Eg sé ekki betur en aS höf. haft aS ófyrirsyuju niistekist nteð gott efni. Því hér var ágætt efni. ÞaS er vel þess vert að fylgja eina kvöldstund ferli þess tnanns, setn vill taka sjálfan övin lífsins inu í hold sitt og blóð og berjast þar við hann með allri orku viljans og leggja þar við líf sitt. Engutn tnanni fylgir áhorf- andinn með meiri lotningu út fyrir þröskuld þessa lífs en þeim sent einu og óstuddur tekur kross anuara á herðar sínar og ber hann möglunarlaust út í myrkrið. Ett það gerir ekki þessi læknir. Hatin hrasar um fyrstu freistinguua sem verður á vegi hans. Hann er ekki nógtt sterkur til að standa e i n tt, og dregur því saklausa konu með sér og hugsjón sinni í gröfina. Hugsum okkur hann öðt'tt vísi. Með óbilandi þrjózku vilja síns hylur hann ást sína til Yildu. Hún yfirgefur hann, en þá er hann sterkur. Hann ber sinrt kross, fet fyrir fet, þaugað til kraftarnir bila, og þegar hann er fallinn, neytir hann síðustu orku viljatts til að hylja ást sína til Yildu, sem stendur yfir honum deyjandi og endurspeglar síðustu glóð þeirrar ástar, sem hann faldi, af því hanu var hugsjón sittni trúr til dauöans. Eg held að það hafi verið nógu margir haltir og vanaðir fyrir í hintti miklu kvöldmáltíð bókmentanna, þó þessurn lækni hefði, ekki verið boðið líka. G. F. * * * VORBLÓM. Æskuljóð eftir Jónas Guðlaugsson. Rvik. 1905. Varla verður búist við því af 18 ára skáldi, að kvæöi þess ryðji nýja braut eða snerti strengi, sem ekki hafa ómað áður. Fiest skáld, er gefa út kvæði sín mjög ungir, munu iðrast þess eftir á, þegar augu þeirra hafa opnast fyrir d/rustu perlunum og erfið' reynsla hefir kent þeirri hve djúpt þarf að kafa til að ná í þær. Margt mætti benda á í kvæðum þessum, er ekki þolir strangan dóm. Engu að síður bera þau víða vott um ríka skáldæð, þau eru létt-og þytt kveðin og hefir höf. furðanlegt vald yfir málinu. Virðist enginn efi á því, að hér sé efni í gott skáld, er honunt. vex þroski. Ytri frágangur bókaritinar er snotur, en talsvert er af prent- villum, sem þó verða ekki taldar hér, af því Skírnir hefir annan metnað en að tína upp allar prentvillur í bókum sem honum eru settdar. G. F. 6*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.