Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 67

Skírnir - 01.01.1906, Blaðsíða 67
Skirnir. Úr trúarsögu Forn-íslendinga. 67 lega við dauðanum heldur einnig hjálpvænlega, eins og sagt er um Sæmund Ormsson, sem níðingurinn Ögmundur Helgason lét drepa. Og vér sjáum menn Sturlungaaldarinnar vera að leit- ast við að sameina þetta tvent; þess vegna fer oft saman hjá þeim mjög óvíkingsleg þolinmæði og hið víkingsleg- asta hugrekki. Vér skiljum nú hvernig stendur á því, að menn, sem voru svo harðir í hug, að þeir leika sér við dauðann með því, að horfa í loft upp, að egginni, þeg'ar höggva á af þeim höfuðið (eins og Hermundur Hermundarson eða Þórður Bjarnarson), þessir sömu menn láta þolinmóðlega taka sig og leiða til höggs, í stað þess að verjast meðan þeir geta vopnum valdið, eins og þeim hefði verið eðlilegast. Þessi stilling, sem jafnvel einnig getur komið fram á orustuvellinum, er það, sem mun hafa valdið þeim mis- skilningi, að hin forna hreysti íslendinga hafi verið horfln þegar á Sturlungaöid. En sfík ætian er mjög fjarri sanni. Sturlunga sýnir, að ísiendingar á 12. og 13. öld voru ekki síður hraustir og harðgerðir en á víkingaöldinni, þó að naumast væru þeir eins vopnflmir28). Það er að segja: holdið var enn þá álíka harðgert og fyrr, en andinn var að einu leyti veikari orðinn, vegna trúarinnar. Víkingurinn vildi sigra eða falla með sæmd; niðjar hans á Sturlungaöldinni kunnu að vísu einnig að devja eins og hetjur, en þeir óttuðust að falla í vígahug og án þess að hafa fengið prestsfund. Því er þess vanalega getið, hvort »dauðamenn« hafi haft prestsfund eða ekki. Þetta atriði dregur úr þeim þegar í tvísýnu er komið; þess vegna eru þeir svo fljótir að gefast upp. Það er, eins og orð Snorra Arnþrúðarsonar benda til, engan veg- inn af hræðslu við vopn, því síður af meðfæddri friðsemi; en þeir vilja heldur rétta háls undir öxi óvina sinna eins og lamb, sem er til slátrunar leitt, og verða hólpnir, held- ur en falla eftir frækilegustu vörn — og fara til Helvítis. Þetta hlýtur oft að hafa haft áhrif á rás viðburðanna, og er í sögunni, sem gerist eftir þann tíma, sem einkum 5*
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Skírnir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.