Skírnir - 01.08.1907, Blaðsíða 50

242
Hví hefir þú yfirgefið mig?
Grímur þagnaði og gagnfræðingurinn svaraði ekki.
Þó þóttist hann finna veika hlið á röksemdafærslunni,
þarsem Grímur kallaði það lykil að kristninni, sem frek-
ast var eftirsókt. A hinn bóginn iamaði alvara Gríms
hans eigin sannfæringu og auk þess bar hann virðingu
fyrir Grími, sein hann áleit óvenjulega gáfaðan og vand-
aðan mann; enda hafði hann mikla forvitni á að heyra um
trúarskoðanir hans. I þeim efnuin var Jón sjálfur á um-
brotaskeiði og vildi þvi ekki leiða samræðuna í það spor,
að Grímur kynni að firtast við og þagna; því það vissi
hann að um trúarefni var Grímur duiur og orðvar að
jafnaði.
En það var eins og Grímur hefði lesið í hug hans
og tók nú aftur til máls: »Ef til viii hefi eg ekki kom-
ist heppilega að orði; ef til vill væri réttara að segja, að
vegurinn að hinni sönnu kristni væri ástundun hins góða.
Hin rétta kristindómsfræðsla er það að kenna mönnumim,
kenna börnunum, að elska guð. Með réttri aðf'erð er
þetta oftast auðvelt verk, því barnshugurinn er oftast
íullur aðdáunar á því, sem ofan við það stendur, og full-
ur löngunar eftir fullkomnun. En í stað þess að leið-
beina þessari þrá og ala hana, ruglum við hana, veikjum
og upprætum. I stað þess að kenna barninu að elska
guð og leita hans, kennum við því »guðfræði«, sem kem-
ur í bága við ýmislegt annað, sem því er kent, er langt
um of þungskilin fyrir börn og þar á ofan full af mót-
sögnum. Við skulum taka ákveðið dæmi: Kirkjan kenn-
ir, meðal annars, um djöful, helvíti og eilífan dauða, og
til að forða mönnunum við þessu, fórnar guð sínum eigin
syni. En skilyrðið fyrir því að sú fórn verði einstaki-
ingnum að liði er trú á þennan son, trú, sem mikill fjöldi
mannkynsins hefir engan aðgang að og miklum fjölda af
hinum er allsendis óaðgengileg, á þeim grundvelli, sem
hún er fiutt. Eftir þessari trú eiga mennirnir að skiftast
til eilífrar kvalar og eilífrar sælu. — Sleppum því að slík
kenning er gagnstæð þroskaðri skynsemi, þroskuðum mann-
kærleika og þroskaðri réttlætistilfinningu. Við skulum