Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.08.1907, Síða 50

Skírnir - 01.08.1907, Síða 50
242 Hví hefir þú yfirgefið mig? Grímur þagnaði og gagnfræðingurinn svaraði ekki. Þó þóttist hann finna veika hlið á röksemdafærslunni, þarsem Grímur kallaði það lykil að kristninni, sem frek- ast var eftirsókt. A hinn bóginn iamaði alvara Gríms hans eigin sannfæringu og auk þess bar hann virðingu fyrir Grími, sein hann áleit óvenjulega gáfaðan og vand- aðan mann; enda hafði hann mikla forvitni á að heyra um trúarskoðanir hans. I þeim efnuin var Jón sjálfur á um- brotaskeiði og vildi þvi ekki leiða samræðuna í það spor, að Grímur kynni að firtast við og þagna; því það vissi hann að um trúarefni var Grímur duiur og orðvar að jafnaði. En það var eins og Grímur hefði lesið í hug hans og tók nú aftur til máls: »Ef til viii hefi eg ekki kom- ist heppilega að orði; ef til vill væri réttara að segja, að vegurinn að hinni sönnu kristni væri ástundun hins góða. Hin rétta kristindómsfræðsla er það að kenna mönnumim, kenna börnunum, að elska guð. Með réttri aðf'erð er þetta oftast auðvelt verk, því barnshugurinn er oftast íullur aðdáunar á því, sem ofan við það stendur, og full- ur löngunar eftir fullkomnun. En í stað þess að leið- beina þessari þrá og ala hana, ruglum við hana, veikjum og upprætum. I stað þess að kenna barninu að elska guð og leita hans, kennum við því »guðfræði«, sem kem- ur í bága við ýmislegt annað, sem því er kent, er langt um of þungskilin fyrir börn og þar á ofan full af mót- sögnum. Við skulum taka ákveðið dæmi: Kirkjan kenn- ir, meðal annars, um djöful, helvíti og eilífan dauða, og til að forða mönnunum við þessu, fórnar guð sínum eigin syni. En skilyrðið fyrir því að sú fórn verði einstaki- ingnum að liði er trú á þennan son, trú, sem mikill fjöldi mannkynsins hefir engan aðgang að og miklum fjölda af hinum er allsendis óaðgengileg, á þeim grundvelli, sem hún er fiutt. Eftir þessari trú eiga mennirnir að skiftast til eilífrar kvalar og eilífrar sælu. — Sleppum því að slík kenning er gagnstæð þroskaðri skynsemi, þroskuðum mann- kærleika og þroskaðri réttlætistilfinningu. Við skulum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.