Skírnir - 01.08.1907, Síða 63

Alexander Petöfi.
255
hafa yið að þýða kvæði hans; svo mikið þykir til þeirra
koma á þýzkalandi. Fjölda margar þýðingar á öðrum
málum eru gerðar eftir hinum þýzku, því ungverskan
eða magýariskan er af örfáum lærð. Hún er af þeirri
tungumálaætt, sem nefnist hin túranska, systurtunga finsku
og tyrknesku. Segja þeir, sem til þekkja, að hún sé eink-
ar hljómfögur í skáldskap. Um það ber öllum saman, að
mesta vandhæfi sé á því að ná hinni einkennilegu snilli
Petöfi, en hvað sem því líður og hversu svo sem þýðing-
arnar eru í samanburði við frumkvæðin, þá er samt
skáldskapur Petöfi lesinn og dáður um víðan heim.
Tveir á ferö.
Um fjöll fara tveir og í tómi
Þeir tengt hafa saman sinn gang :
Einn yngissveinn fratnandi’ á foldu
Og fjall-lækur heimlands á vang.
Er síns vegar sveinn fer í hægðum
Og seint leggur storð undir fót,
Inn hraðfæri íækur sér hendir
Um hamrastorð ofan í mót.
Og alt at' er yngissveinn þögull
Og ei gefur frá sér neitt hljóð,
En kátt niðar kliðmikill lækur
Og kveður tóm glaðværðar ljóð.
Nú fjöll eru báðum að baki
Og breið tekur flatneskjan við;
Þeir sveinninn og lækurinn leita
Á leið fram um sléttunnar svið.
En bráðlega breyting nú verður
Á báðum, og hún ekki smá,
Því skifzt á þeir hlutverkum hafa,
Er hauðrið slétt komust þeir á.