Skírnir - 01.04.1908, Page 46

142
I páfagaröi.
Og það verða ömurleg erindis-lok
Þá austrið er skýjað, og kveldar.
Hann varðist ei andvarpi, uppgeíinn þar,
Sem óskundans reynd hafði fengið
A því sem ’ann hélt í, og hinu sem var
Burt hrifið og af honum gengið.
»Eg hjöið þína varði, sem úlfbitin er,
Hef erilinn staulast og þolað;
En Drottinn minn góður! hví merktir þú mér
Alt merglaust og andlega volað?«
Stephan (í. Stephansson.