Skírnir

Ukioqatigiit

Skírnir - 01.01.1912, Qupperneq 59

Skírnir - 01.01.1912, Qupperneq 59
Lifsskoðnn Stepháns G. Stephánssonar. 59 Um okurkarl og aura söfn Og sama og hans er snmra mein hans orð ei voru gælunöfn. og sama þeirra dauðakvein; Hann kendi að mannást heit og hrein i smáum hrotum byrjað fá til himins væri leiðin ein. á hlessun lands, og hverfa frá: Og hókstafs þræl og kreddu klerk hann kærði fyrir myrkraverk, sem þrá ei’ ljós né andans auð, en yfirráð og stærra hranð. — — En alftaf getur góða menn, og guðspjöll eru rituð enn. Hvert lif er jafnt að eðli og ætt, sem eitthvað hefir veröld hætt. 0g löndin eiga mikla menn, og menningin sér kemur enn og geislar andans allir sér i einnar sálar brennigler. E>á hugraun líður hetja sú, sem hreinsa vildi siði og trú, en deyr sem andstygð almúgans i útskúfun sins föðurlands. Og þjóðskörungur höl það her á hanadægri, er þreyttur sér að fólk hans gjörvalt sveik sig sjálft og sættum tók við minna en hálft. Og skáldið hreppir hlutverk það, sem hversdagsllfið þrengir að, sem hnígur undir önn og töf með öll sin heztu ljóð í gröf. Og sjálfur hóndinn veit það vel, sem vildi græða blásinn mel, en hnigur svo, að séð ei fær að sveitin af hans vinnu grær. Skoðanirnar sem þetta kvœði flytur, eru bornar fram í nafni Krists. Höfundurinn lætur í veðri vaka, að þetta sé lífsskoðun meist- arans. Það mun þó sönnu nær, að þetta só lífsskoðun höf. sjálfs, það sem hún nær. Trúin á föðurinn er rauði þráðurinn í kenn- ingu Krists. Hún er ekki nefnd í þessu kvæði. Þó er þetta kvæði mesta gull, snildarlegt og fult af speki og mannúð. Það er einkennilegt, hvernig höf. botnar kvæðið: lætur það enda hjá bóndanum og gista hjá gróðrinum. Þar finst honum enn sem fyrri lífið sannast og bezt. Elskar hann sjálfan sig svona mikið ? Togar hann hönk bónd- ans svona fast af því að hann er sjálfur bóndi? Gerir hann gróðr- inum svona hátt undir höfði, af því að bóndinn ræktar gróðurinn? Því fer fjani. Hann elskar það líf, sem mesturu mannkostum orkar og beztum dáðgróðri. En þesS vegna hatar hann myrkraþræl og kredduklerk, að þeir fjölga múruðum gröfum dauðra sálna. Lækurinn vinnur annað starf og æðra, þótt hann só hversdags- gæfur og lítill, nema í vorleysingum, og renni sjálfala úti á víða- vangi.
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84
Qupperneq 85
Qupperneq 86
Qupperneq 87
Qupperneq 88
Qupperneq 89
Qupperneq 90
Qupperneq 91
Qupperneq 92
Qupperneq 93
Qupperneq 94
Qupperneq 95
Qupperneq 96

x

Skírnir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.