Skírnir - 01.01.1912, Qupperneq 64

Ritfregnir.
Einar Arnórsson: Ný lögfræðisleg forniálabók. Kostn-
aðarmaður Jóh. Jóhannesson. Rvík 1911. 415+XXIV + 14
bls. 8vo.
Loksins kemur þá ný formálabók, og er þaS mesta þarfaverk.
Formálabók þeirra M. Stephensens og L. E. Sveinbjörnssonar, sem
kom út 1886, var vandað verk og ágætt á sínum tíma. En eins
og eðlilegt er um fyrsta rit um efnið, var því í ymsu ábótavant;
auk þess er gamla formálabókin nú orðin töluvert á eftir tíman-
um, því að frá 1886 hefir verið settur mesti sægur af merkilegum
lögum, sem verður að vera getið í n/tilegri formálabók, t. d. gjald-
þrotalögin, ellistyrkslögin, farmannalögin, lög um verzlanaskrár,
firmu og prókúruumboð, lög um fjármál hjóna o. s. frv. Þar við
bætist, að gamla formálabókin er löngu uppReld hjá bóksölum og
fæst uú sjaldan nema d/ru verði á uppboðum.
Hr. próf. E. A. bætir því úr töluvert br/nni þörf með þessari
n/ju formálabók. Hann hefir lært ymislegt af gömlu formálabók-
inni, en í mörgu hefir hann bætt hana. Niðurskipun efnisins í
gömlu bókinni var ekki góð og ekkert orðaregistur fylgdi henni.
Hór er köflunum raðað eftir efni, það sett saman, sem saman á
•eftir efnisskyldleika, en greint að það, sem óskylt er; dálítil »orða-
skrá« fylgir, en er þó ekki fullkomin. Aftan við bókina eru s/nis-
horn víxla og tókka eins og þeir líta út í raun og veru, og er bót
að því. — Bókinni er skift í »§« (»paragraffa«), líkt og gömlu
formálabókinni í »gr.« og þykir mér það óþarfa stæling á dönsk-
um og þ/zkum lögfræðisbókum, enda kemur það að engu haldi.
Eg hefi ekki haft tíma til þess að athuga nákvæmlega efni bók-
arinnar, enda getur S k í r n i r ekki flutt langan eða ítarlegan ritdóm.
En ekki er það að efa, að bókin só samvizkusamlega samin. 011 n/
lög, sem nokkru skifta, virðast hafa verið tekin með, jafnvel þau,
sem sett voru á síðasta alþingi og staðfest af konungi 11. júlí s. 1.