Ný sumargjöf - 01.01.1860, Blaðsíða 25

25
Franciskó jafnt sem í hinum aumustu kofum úti á
landsbygðinni, og þeir tæla gullneinana til þess að
eyða árángrinum af erfiði sínu í spilum. feir hafa
stóra kápu yfir ser, sem þeir fela gullið undir, þeir
hafa og marghlaupaðar smábissur og tygilknífa, og hika
ser ekki við að drepa og myrða.
Vðr ætluðum eigi að tala um gullnámana í
Kalíforníu á þessum stað. Ver skulum dvelja í
huganum eina kvöldstund í Franciskó, meðan aptan-
skuggarnir líða fram yfir borgina, eptir að sólin er
runnin. Byggíngarnar, sem skilja torgið mikla frá
Kernegötunni, eru allar fullar af fólki; hinar breiðu
dyr eru nýopnaðar, og ótal Ijósakrónur hella frá sðr
sólbjörtum logastraumum. Hægra og vinstramegin eru
eins byggíngar, hlaðnar úr stóreflis blágrýti, og virðist
sein ekkert megi á þeim vinna, hvorki eldur ne
óvinaher; þar eru allar sölubúðir úr steypujárjii og má
þeim aldrei eldur granda. Allar búðir og veitíngahús
eru fagurlega uppljómuð; hinir víðu salir endurkveða
af saung og hörpuslætti, og fyllast á örstuttum tíma
af gestum.
I einum af þessuin sölum er borð, og þar í
kríngum standa margir menn, en sumir sitja. J>ar
heldur einn „bánkann“ — þvf það er lukkuspil; en
það fer optastnær svo, að sá sem bánkann heldur,
hann vinnur af öllum hinuin; raunar má sðr hver
halda bánkann sem vill, en fæstir hafa svo mikið fð,
að þeir sð færir um það. Opt skiptast fleiri en tveir
til að halda bánkann; eru þeir þá í vitorði hvorr með
öðrum, þótt hinir eigi viti af.