Ný sumargjöf - 01.01.1860, Blaðsíða 47

47
skildi. Sá þá kölski sitt óvænna, því hann vissi að
gjörvallur máttur helvítis má sðr einskis móti saklausu
barni sem er helgað í skírninni. Hann setti því á
sig spekíngssvip og sagði á latínu: verbum nobis
debet esse stabile þ. e. göfugmenni gánga eigi á
bak orða sinna? En þú hefur haft hrekki við sagði
doktorinn og eg hef goldið líku líkt.
Nú er það sannast að segja að hðr hefði getað
risið mál út úr þyðíngu samníngsins, en með því að
enginn er sá dómur í heimi er úr slíku mætti skera
þá reðu báðir af að semja einir um málið. Kölski
stakk sáttmálsbrefinu niður hjá ser og doktorinn sleppti
barninu og gerðu þeir nú nýjan samning: skyldi Pan
Tvardovski gefa sig djöflinum á vald þá er hann
hefði fullnægt þremur skilmálum, sem doktorinn setti,
annars ekki.
Fyrsti skilmálinn var, að kölski skyldi taka hest,
sem myndaður var uppi yfir dyrunum á gestaherberginu,
og hleypa þrisvar á stökk kríngum kirkju nokkra er
þar var all nærri. Czernebog to'k þá upp hálmstrá
og gjörði úr því stórt keyri og sló á hestmyndina.
Hesturinn hljóp þegar niður með söðul og beizli og
brann honum eldur úr nösum; kölski stökk á bak og
reið eins og eldíng f loptinu þrisvar kríngum kirkjuna.
þegar Pan Tvardowski sá hvað kölska veitti þetta
Iðtt. sá hann að honum mundi verða lítið fyrir að
vinna allar þrautir Hercúlesar og þótti nú sem hann
tnundi mega taka á betur til að vinna slíkan dólg að
fullu. Hugðist hann nú að hafa við þá hluti er æðri
væru en náttúrlegir og minntist þá þess hvernig hið