Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Síða 18

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Síða 18
Herjólfsdalur. í Árb. 1913, bls. 28, ljet jeg í ljós, hvar mjer virtist líklegast að bær Herjólfs landnámsmanns á Vestmannaeyjum hefði staðið, nefnilega í Herjólfsdal miðjum, en ekki þar sem munnmæli hafa sagt, undir skriðunni við Fjósaklett. — Til þess að endurtaka ekki hjer það sem áður hefur verið ritað í árbækur fjelagsins um Herjólfsdal, bæinn o. fl. þar, vil jeg leyfa mjer að vísa á Árb. 1907, bls. 5—8, Árb. 1913, bls. 7—9 og 22—32. Það sem benti til að bær Herjólfs hefði verið í miðjum dalnum voru sandorpnar og vallgrónar mannvirkisleifar, með aðfluttu grjóti, sem sást votta fyrir upp úr grasrótinni sums staðar. Mjer sýndust vera hjer óljósar bæjarleifar. Jeg rannsakaði þessar bæjarleifar betur með grepti 6. og7. ág. 1924. Hefur komið í ljós, að hjer hafa verið þrjú hús. Austasta húsið hefur verið aðalhúsið, rúmar 25 stikur að lengd og 3—4 stikur að breidd að innanmáli nú. Því hefur verið skift í tvent; hefur nyrðri hlutinn, líklega eldahúsið eða aðal-íveruhús karla, verið 14^2 st. að lengd og nær 5 að breidd við norðurgafl. Veggjaleifar þessa langhúss eru að eins um 73—V2 st- hæð og rjett undir grasrót, sem öll er hjer smáþýfður vallendismói. Þær eru með blágrýtis-hleðslusteinum, tekn- um úr skriðum í dalnum. Fyrir dyrum sjest ekki með vissu nú, en þær hafa verið á annari hvorri hliðinni eða báðum. Um alla tóftina sjást leifar af gólfskán með viðarkolamylsnu og ösku, en skánin er mjög þunn (um 1 cm.) og ber vott um að hjer hafi ekki verið búið lengi. Um 472 st. fyrir vestan langhús þetta, innri brún á vesturvegg þess, er innri brún á austurvegg annars húss, minna. Það hefur staðið á móts við syðri hluta langhússins, norðan til, verið samhliða því og um 672 st. að lengd að minsta kosti, en um 3 að breidd innan veggja. Veggirnir halda sjer betur á þessari tóft, eru nær 1 stiku háir, og hefur tóftin fyllst af sandi. Gaflar hafa hrunið út og inn; verður lengdin ekki sjeð nákvæmlega, nema með því að taka upp alt það grjót, sem hrunið hefur. Dyr hafa að líkindum verið á norðurgafli,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.