Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1925, Side 82

80
Hún var sýnd þeim sjera Jes A. Gíslasyni og Gísla Lárussyni, og
mörgum öðrum, er komu að athuga rannsóknina. Engum þeirra leizt
ástæða til að taka hana upp, eða færa hana úr stað, nje heldur
þeim presti, bæjarfógeta nje borgarstjóra. Eftir að kistan hafði verið
klædd hvítum dúk, var hún aftur hulin moldu og gröfin fylt. En til
merkis um það, hvar hún er undir, var settur trjestólpi upp af henni
miðri, svo hár, að hann náði vel upp úr moldinni«.
Að sumri, 17. júlí 1927, eru liðnar rjettar 3 aldir frá hinum
hryllilegu atburðum, er urðu í Vestmannaeyjum þegar sjera Jón Þor-
steinsson var líflátinn. Að sjálfsögðu verður þeirra atburða minnst á
hátíðlegan hátt í Vestmannaeyjum. Og raunar ætti að minnast Tyrkja-
ránsins uin alt land á viðeigandi hátt, en þó einkum þar sem rán
og önnur hryðjuverk fóru fram, í Suður-Múlasýslu, Grindavík og
Vestmannaeyjum. Þeir sjera Jes A. Gíslason og einkum Jón Jónsson
læknir vöktu máls á því í »Skildi« (I, 36.—37. tbl.) er legsteinn sjera
Jóns var fundinn, að minnast 17. júlí 1927 lífláts hans. Sömuleiðis
hafði Gísli Lárusson minnst á það í brjefi til mín um leið og hann
sendi mjer skýrslu sína um fund legsteinsins. Er jeg hafði rannsak-
að legstaðinn, ljet jeg í ljósi þá uppástungu, að smiðjan, sem er
milli hans og götunnar, verði tekin burt, svo að opið svæði verði
milli legstaðarins og götunnar; legstaðurinn síðan prýddur minnis-
merki og blómum, og sett girðing umhverfis hann; skyldi því Iokið
fyrir 17. júlí 1927. Jeg gerði ráð fyrir, að þann dag færi fram minn-
ingarathöfn við legstaðinn, þáttur í þeirri þriggja alda minningu, sem
haldin yrði í Vestmannaeyjum þann dag.
Sjera Ólafur Egilsson var jarðaður í Landakirkjugarði, þeim hluta
hans, sem nú er nefndur »Gamli kirkjugarðurinn«, Er legsteinn hans
þar enn, sennilega á legstað hans. Ætti vel við að sýna jafnframt
þeim legstað sóma nú að sumri, gjöra girðing um hann og búa svo
um legsteininn, að hann varðveitist og fari betur en nú er raunin á.
Matthias Þórðarson.