Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1969, Qupperneq 46

50
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
stutt upp eftir, og er þetta eini votturinn af innri útlínum, sem í þessu
skurðverki sést. Um stærsta og yzta sveiginn er annars það eitt að
segja, að inn úr honum neðarlega vex grein, sem síðan sveigir lag-
lega inn undir hann neðar og kemur aftur út undan honum og endar
með þrískiptu blaði, og hugsanlegt er jafnvel að þar séu tvö þrískipt
blöð hvort ofan á öðru, en það sést ekki nógu skýrt vegna veðrunar.
Hins vegar er mj ög skýrt þrískipt blað á þessari grein inni í sveignum
og miðblaðið méð skoru að endilöngu. Út úr miðsveig stóra uppundn-
ingsins spretta tvær einkennilegar beinar greinar eða sprotar og
skorið í aðra, svo að hún minnir á kylfu. Rétt fyrir ofan þessar grein-
ar kvíslast svo grein úr jaðri sveigsins og hefur endað með litlu þrí-
skiptu blaði inni á brún hans, og er enginn vafi á þessu, þótt blaðið
sjálft sjáist ekki nú, af því að það hefur lent í okafarinu. Utan á
innsta sveig stóra uppundningsins er neðarlega grein með kylfuhaus
(minnir mest á reykjarpípu), en þar fyrir ofan jaðargrein með þrí-
skiptu bláði alveg eins og á miðsveignum. Einnig þetta þrískipta blað
hefur lent í okafarinu, en þó hefur ekki verið heflað dýpra en það,
að vel mótar fyrir blaðinu. Innan í þessum innsta sveig uppundnings-
ins sést svo frampartur af dýri, vafalaust ljóni. Framfætur þess
sjást báðir, og er annar framan við en hinn aftan við miðsveiginn,
en síðan koma þeir báðir niður á miðsveiginn, og þar sést hinn aftari
mjög vel, en hinn er allmjög máður og greinir lítt smáatriði. Makki
ljónsins er sýndur með skástrikum ofan við aftari fót, en upp frá
fremri fæti gengur lína, sem á víst að afmarka bóginn á dýrinu. Það
sem hér fyrir ofan sést af dýrinu er nú slétta'ð af okafarinu, svo að
meira verður ekki greint, en sýnilega hefur ljónið snúið höfði aftur
eftir. Þvert yfir aftari fót ljónsins liggur mjó grein inn á fjölina
og endar með hinu venjulega þrískipta blaði.
Ef við drögum saman það sem þegar hefur verið lýst af skurðverk-
inu, þá er þar um að ræða stóran uppundning með greinum og blöðum
og innan í hann fléttað og flækt Ijón með aftursnúnu höfði. Þetta
kemur kunnuglega fyrir sjónir, en á fleira er að líta.
Neðst til vinstri á fjölinni sjáum við búta úr öðrum stórum undn-
ingi, og l'iggur yzti sveigurinn inn undir yzta sveiginn í þeim undn-
ingi, sem þegar var lýst, þeir eru þannig fléttaðir saman. Bútur af
öðrum innri sveig sést svo neðar, og yfir um hann sveigist langur
og mjór drekaháls, og síðan sést haus drekans út í fjalarbrún, en
þar vantar framan á hann, og hefði nú verið fróðlegt að sjá, hvernig
trjónan hefur verið. Annað eyrað lafir niður, en hitt er nú mikið
skaddað af naglafari, og þó sést fullvel, hvernig það hefur verið og