Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Árgangur

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1981, Síða 123

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1981, Síða 123
127 GAMLA RÚSTIN VIÐ FÓELLUVÖTN straff að mæta fyrir sama pólitírétti forlíkunar commisaris Guðmundur Jónsson á Lágafelli og hreppstjóri Vigfús Halldórsson á Suðurreykjum til þess að vera vitni um þetta málefni, og ef krafist verður, sanna framburð sinn með eiði sínum. Þessi póstur birtist þar hjá ektamanni þeirrar ákærðu, Guðmundi bónda Guðmundssyni á Lágafelli. Gullbringu- og Kjósasýslukontori lta mars 1823 Undir minni hendi og innsigli Finsen“ Hér er röggsamlega til orða tekið, tilnefndur stefnudagur, þar sem klögu- málið verði tekið til meðferðar. En um framhaldið er nú ekkert vitað, því þarna fellur tjaldið. Ekkert hefur fundist nánar um þetta klögumál í bókum sýslumanns. Það verður því að álykta að viðkomandi persónur og þeirra nánir vandamenn hafi sjálfir jafnað þessa misklíð með sér, síðan tilkynnt það sýslu- manninum og þar með hafi málið verið úr sögunni. Guðmundur Guðmundsson maður Guðrúnar Hákonardóttur varð ekki maður gamall. Hann drukknaði í fiskiróðri frá Seltjarnarnesi þann 6. apríl árið 1830, var hann þá um hálffertugur að aldri. Á þessum mannskaðadegi fórust ekki færri en 15-20 menn í sjó af Seltjarnarnesinu, að vísu áttu þeir ekki allir þar heima. Þegar Guðmundur á Lágafelli féll frá, hafði hann átt sex börn með konu sinni og það sjöunda fæddist sumarið eftir að faðirinn dó. Það var Otti, fæddur 1830. Efnahagur þeirra Guðmundar og Guðrúnar virðist hafa verið góður. Dánarbúið eftir hann hljóp á 824 ríkisbankadali, þar á hvíldu skuldir 64 rbd. 74 sk. Komu þá til skipta 756 rbd. 74 sk. Guðrún Hákonardóttir hefur verið kona um hálffertug er hún varð ekkja. Hún bjó áfram á Lágafelli um nokkur ár. Árið 1835 er hún þar í tvíbýli, talin 41 árs gömul ekkja og „yfirheyrð ljósmóðir“ (þ.e. lærð ljósm.). Börn hennar eru þá talin hjá henni þessi: Ásta 17 ára, Guðmundur 14 ára, Hákon 13 ára og Símon 12 ára. Annað fólk ekki skráð á heimilinu. Árið 1840 er Guðrún komin að Stardal, talin búandi ekkja, ,,á jörðina“ er skráð í manntalið. Hjá henni eru þá aðeins tveir synir hennar, Guðmundur 20 ára og Einar 16 ára, annað fólk ekki talið. Guðrún býr enn í Stardal 1845 og er þá orðin fimmtug kona. Hjá henni eru þá tveir synir hennar, Hákon 23 ára og Einar 20 ára. Auk þeirra er talin fertug vinnukona, Friðsemd Vormsdóttir, og tvö tökubörn, 9 og 15 ára. Árið 1850 er Guðrún Hákonardóttir ekki talin lengur fyrir búi í Stardal, sögð „húskona er lifir af sínu“. Þá er þar talin búandi dóttir hennar Ásta Guðmundsdóttir ekkja, rúmlega þrítug, hjá henni er vinnumaður Oddur Oddsson 31 árs og nefndur ,,fyrirvinna“, með honum eignaðist Ásta son er Einar hét. Árið 1855 eru þær mæðgur Ásta og Guðrún Hákonardóttir komnar að Laxnesi. Ásta er talin þar fyrir búi og er ráðsmaður hjá henni Jón
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152
Síða 153
Síða 154
Síða 155
Síða 156
Síða 157
Síða 158
Síða 159
Síða 160
Síða 161
Síða 162
Síða 163
Síða 164
Síða 165
Síða 166
Síða 167
Síða 168
Síða 169
Síða 170
Síða 171
Síða 172
Síða 173
Síða 174
Síða 175
Síða 176
Síða 177
Síða 178
Síða 179
Síða 180

x

Árbók Hins íslenzka fornleifafélags

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók Hins íslenzka fornleifafélags
https://timarit.is/publication/97

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.