Eimreiðin - 01.05.1901, Blaðsíða 57

!37
Nokkur ljóðmæli.
I. EF ÉG VÆRI LÆKUR.
Væri ég lækur
lítill og sprækur,
skyldi ég taka lífið létt;
hæna’ að mér blómin,
hlæja’ úr mér róminn,
fá mér síðan frískan sprett
II. TIL SKÁLDS.
Ljúfi fugl hjá freðnum stein,
fögru gæddur hljóði,
ef ég þekti öll þín mein,
eflaust gréti’ eg blóði.
Gleymt er ei, hve söngst þú sætt.
söngst burt hrygð og kvíða.
Gæti’ eg vinur böl þitt bætt,
böl ei skyldir líða.
Sólskinsleysi, söngfugl minn.
sízt má flugið þyngja.
Ótal hlusta’ á hljóminn þinn,
hættu’ ei við að syngja.
Prautseigur og þolinn vert,
þraut ef verður reyna,
kveddu þó að kaldur sért,
kveddu heita steina.
Syngdu mildi’ í manna geð,
mannkyns óvin buga;
komdu heita kraftinn með.
kveddu eid í huga.
Syngdu um líkn: að líknin er
ljós í öllum nauðum,
svo að öll við unnum þér
í það minsta — dauðum.