Eimreiðin - 01.05.1916, Blaðsíða 23

99
lyftir huldunni af þessum leyndardómi fyrir þér. — Ég hefi eng-
um lifandi manni sagt hana, og segi hana engum lifandi manni,
nema þér einum. Pú veizt, aö ég er ekki kjöftugur — þó að ég
sé málugur, það er alt anriað. Mælgi og lausmælgi eru sitt hvað.
— Ég veit líka, að þú ert ekki lausmáll. — En mundu það, að
ég hefi ekki sagt hana neinum lifandi manni öðrum en þér, og ég
trúi þér einum fyrir henni. Ég geri það af því, að þú ert nú gam-
all vinur minn og skólabróðir og þar að auki háttvirtur kjósandi,
sem hefir stutt mig með ráði og dáð til að hljóta það þingsæti,
sem ég nú hefi, með þeim beinum, — þó mögur séu — sem
þangað kann að verða hent. — Beinum, segi ég. Hamingjan
hjálpi mér! Hvað er að tala um bein! — Bankaraðsmaður —
endurskoðunarmaður Landsbankans — gæzlustjóri — endurskoð-
andi landsreikninganna — milliþingaforseti, einn ráðunautur í við-
bót — milliþinganefnd — -— alt saman tóm peningaumslög, sem
flokkurinn er búinn að taka innihaldið úr til flokksþarfa — handa
rægitólunum, sem skrifa nafnlaust í blöðin, og hinum rægitólunum,
sem læra blaðaróginn og hlaupa með hann milli háttvirtra kjós-
enda undir kosningarnar. — Beinin —! Kroppaðar hnútur, sem
mönnum þykir virðing í að verða fyrir. — En sleppum því nú.
Ég ætlaði að segja þér söguna — í trúnaði, auðvitað. — Ég hefi
nefnilega einu sinni fengið snert af þessu — þessum kvilla, þú
skilur, — þessu, sem þeir lærðu kalla comcientia vitiorum. — Viltu
ekki koma ofan í Kringlu og þiggja kaffi —?
II.
O-o, við höfum nægan tíma. Jón Jónsson í Sjálfstæðinu er
nýbyrjaður að halda ræðu um sjálfstæði þjóðarinnar, og hann er
svei mér ekki bráðum búinn. — Nei, á dagskrá er frv. til laga
um útflutning hrossa, en sjálfstæði þjóðarinnar má alstaðar koma
að. — Hvort nokkur hlusti á hann. — Já, ég held nú það.
Forsetinn og annar skrifarinn, einn þingmaður að vestanverðu og
einn að austanverðu í salnum — og svo auðvitað ræðuskrifarárn-
ir. Hinir voru á smáþingmálafundum úti í hornunum og frammi
í lestrarsalnum. Éað gerir ekkert til. Éessi ræða er ætluð hátt-
virtum kjósendum, en ekki þingmönnum. Á morgun kemur hún
út í blöðunum.
En nú byrja ég á sögunni.