Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Blaðsíða 9

11
og kostnaður að herfa Skerpiplægjuna, svo að viðunandi
góður sáðbeður fáist, heldur en hina grasrótarseigu tvískera-
plægju. Það er einmitt eitt meginatriði djúpplægingarinn-
ar að sleppa við að herfa ólseiga grasrót og fá um leið góð-
an sáðbeð. Nokkur reynsla bendir til þess, að heildarvinnsl-
an, plæging og herfing, verði ódýrari við djúpplægingu held-
ur en við venjulega plægingu. Þess er að minnast, að plæg-
ing með Skerpiplóg getur gengið svo rösklega að af ber.
Hektarinn hefur verið plægður á minna en þremur klukku-
stundum, jafnvel á 2.5 klst.
Að lokinni vinnslu er borinn á tilbúinn áburður og sáð
til grænfóðurs, sem svo er vegið og rannsakað við slátt að
hausti.
Næsta vor, sem er þriðja ræktunarár frá því er landið var
fyrst plægt, er borið á landið mjög ríkulegt magn af búfjár-
áburði og hann plœgður niður venjulegri plægingu með tví-
skeraplóg. Þá er herfað og tætt og sáð grasfræi.
Hér er stefnt að því að rækta land sáðslétturæktun og til
frjósemdar, en ekki látin nægja harkaræktun sú, sem nú
tíðkast svo mjög og Hvanneyrartilraunin umrædda er mið-
uð við, að hálfu sem „venjuleg" harkaræktun, en að hálfu
sem hrein ráðleysa, að því er nær til notkunar Skerpiplógs-
ins og djúpvinnslunnar.
Margt mætti fleira um þetta segja og auðvitað má hugsa
sér slíka jarðvinnslu- og nýræktartilraun með eitthvað öðr-
um hætti, t. d. að plægja landið haustplægingu eftir græn-
fóðurs-sumarið, og láta sér nægja að herfa búfjáráburðinn
niður í flagið síðasta vorið. Ef til vill er einnig leyfilegt að
láta sér detta í hug að plægja búfjáráburðinn niður að haust-
inu. Allt eru þetta tilrauna-atriði. En mergurinn málsins er
og verður, að djúpplcegingin er aðeins áfangi í, að minnsta
kosti tveggja ára vinnslu, og miðuð við pá rœktunarháttu.
Eins árs vinnsla lands til ræktunar með djúpplægingu er
fjarstæða, sem ekki fær staðist. Slíkt er að eyðileggja fyrir
fram það sem að er stefnt með djúpplægingunni.