Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Blaðsíða 70
72
Grunnáburður, sama magn á báðum stöðum, var 120 kg
af köfnunarefni (N) í kjarna, 70 kg P205 í þrífosfati og 80
kg kalí (K20) sem klórkalí eða brennisteinssúrt kalí eins og
sjá má í töflu 3.
Stærð tilraunareita var 36 m2 og uppskerureitir voru 14
m2 í Mývatnssveit en 12.6 m2 í Kelduhverfi. Endurtekning-
ar voru tvær.
Borið var á 13. júní og slegið 11. ágúst í Kelduhverfi, en
á tilraunina í Mývatnssveit var borið 15. júní og hún svo
slegin 10. ágúst.
Helztu niðurstöður og rabb um þœr.
Þegar borið var á um miðjan júní, var túnið í Lyngási
harla ljótt yfir að líta. Allmikið af því var dauðkalið og það,
sem heilt var, rótnagað af fé, en gróður er þá fyrst að sjást
í úthaga á þeim slóðum, olli því hið kalda vor. Tilrauna-
landið hafði verið reynt að velja þannig að í því væri sem
minnst kal. Ekki tókst það nú alveg, enda erfitt að finna
samstæðan stóran blett ókalinn. Við slátt mátti heita stór-
furða hve vel hafði sprottið í Kelduhverfi. Sýnir það glöggt
hve ágætt grasræktarland ísland er, að svo vel skyldi spretta
uppúr svo illa förnu túni að vori. Var þó sumarið allt óvenju
kalt.
Nýræktin á Arnarvatni var ekki eins illa farin, hvorki af
beit eða kali, eins og Lyngásstúnið, varð og nokkuð meiri
uppskera þar.
I töflu 4 eru innfærðar uppskerutölur úr tilraununum.
Er þar sýnd uppskera einstakra reita. Var sá kostur valinn
til þess að gera ljósa þá dreifingu, sem á endurtekningunum
er. í töflunni er auk þess sýnt meðaltal endurtekninga og
uppskeruauki fyrir brennistein. Það sést á tölunum að sam-
ræmi á milli endurtekninga er nokkuð gott. Mesta frávik-
ið er á a-reitum í Lyngási, en þar til skýringar kemur, að
a-reiturinn í endurtekningu 2 var að miklu leyti vaxinn
arfa, og svo virðist sem arfinn hafi gefið mun meiri upp-