Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands


Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Side 100

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1967, Side 100
102 á ferli. Hann er alveg slitviljugur og svo léttur upp á fótinn að af ber. Hann annast alla aðdrætti fyrir búið og lætur konu sína aldrei skorta neitt. Við höfum alltaf verið beztu vinir. Okkar á milli hefur aldrei verið neinn nágrannakritur og hann mun ekki rísa upp héreftir. Ég hefi þvert á móti mikla ástæðu til að ætla, að ég muni gera mér allt far um að kynnast þessum einkenni- lega náunga betur héreftir en hingað til. En þó að við séum nú svona miklir mátar, þá hefur hann samt sem áður komið mjög sjaldan í heimsókn til mín öll þessi ár, og þá sjaldan hann hefur komið, þá er erindið ætíð eitt og hið sama. Það er, að láta mig vita, að nú sé eitthvað alvarlegt að gerast í heimi veðurguðsins — eitthvað, sem hætta geti stafað af. Hann virðist leggja mikla stund á veðurathuganir þessi ná- granni minn, enda er hann sá ábyggilegasti veðurfræðingur, sem ég hefi nokkurn tíma þekkt. Og það er líka alveg eins og hann telji það skyldu sína að gera mér aðvart, ef hann býst við veðurbreytingu, sem einhver veruleg hætta getur stafað af. Má vera að honum finnist veðuruggurinn stund- um svo þungur, að hann sé óbærilegur fyrir sig einan, og hann komi til mín sumpart vegna þess. Nú er aðstöðu hans þannig háttað gagnvart lífinu, að þegar henni hefur verið lýst til hlýtar, þá mun það þykja í meira lagi ótrúlegt, að hann sé svona mikill veðurfræðing- ur þessi náungi. Hann hefur nefnilega ekkert af því, sem menning nútím- ans telur ómissandi. Hann hefur enga loftvog, ekkert útvarp, engan síma, ekkert rafljós. Hann kaupir ekkert blað, ekkert tímarit, enga bók. Og hvað ætti hann svo sem að gera með bók? Hann, sem aldrei hefur lært að lesa! En út yfir þetta allt tekur þó það, að hann getur ekki látið hugsanir sínar í ljós með orðum. Hann er mállaus þessi nágranni minn. Nú spyrjið þið sjálfsagt: Hvernig í ósköpunum getur hann þá gert sig skiljanlegan, þegar hann kemur til þín með veðurfregnirnar? Jú, þið verðið að gá að því, að við höfum þekkzt í rúmlega fjöritíu misseri og haft ýmislegt saman að sælda allan þennan tíma. Hann er alveg
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134

x

Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands
https://timarit.is/publication/268

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.