Morgunblaðið - 22.10.2005, Blaðsíða 52

52 LAUGARDAGUR 22. OKTÓBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Steinsmiðjan MOSAIK
Hamarshöfða 4 • 110 Reykjavík • sími 587 1960 • www.mosaik.is
MIKIÐ ÚRVAL AF LEGSTEINUM
OG FYLGIHLUTUM
Sendum myndalista
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Önnumst alla þætti útfararinnar
Þegar andlát ber að höndum
Arnór L. Pálsson
framkvæmdastjóri
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Svafar Magnússon
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Halldór Ólafsson
útfararþjónusta
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Stapahrauni 5
Sími 565 9775
✝ Sigurður Valdi-mar Olgeirsson,
fæddist á Húsavík
23. maí. 1942. Hann
lést á Heilbrigðis-
stofnun Þingeyinga
á Húsavík laugar-
daginn 15. október
síðastliðinn. For-
eldrar hans eru Ol-
geir Sigurgeirsson,
fv. útgerðarmaður,
f. 22.5.1924 og
Ragnheiður Frið-
rika Jónasdóttir
húsmóðir, f.
28.4.1924, í Skálabrekku á Húsa-
vík. Ragnheiður og Olgeir eignuð-
ust 11 syni og komust 10 þeirra
upp. Þeir eru, auk Sigurðar sem
var elstur, Hreiðar Ófeigur, f.
26.5. 1943, Pétur Sigurgeir, f.
12.10. 1945, Jón, f. 6.5. 1947,
Skarphéðinn Jónas, f. 6.6. 1948,
Egill, f. 24.8. 1949, Aðalgeir, f. 2.4.
1952, Kristján Bergmann, f. 1.7.
1960, Björn, f. 23.2. 1962 og Heiðar
Geir, f. 18.7. 1967.
Eiginkona Sigurðar er Auður
Þórunn Hermannsdóttir, f. á Húsa-
vík 25.9. 1945, þau gengu í hjóna-
band 6. júní 1964. Foreldrar henn-
ar eru Hermann Þór Aðalsteinsson
bifreiðastjóri, f. 31.12. 1923 og
Ásta Jónsdóttir húsmóðir, f. 29.3.
1926, d. 22.9. 1997. Börn Sigurðar
og Auðar eru: 1) Ásta stuðnings-
fulltrúi, f. 1.6. 1962, maki Páll L.
Björgvinsson, f. 26.2. 1959. Börn
Ástu og Guðlaugs Laufdal eru
Katrín, f. 10.7. 1978, hún á tvær
dætur með Pálma V. Harðarsyni,
Birtu L., f. 15.1. 1999 og Isabellu
L., f. 26.9. 2001, Sigurður Kristján,
f. 11.10. 1983, og Aðalsteinn Arn-
ar, f. 20.5. 1985. Dóttir Ástu og
Páls er Anna Björg, f. 9.2. 1992. 2)
Olgeir skipstjóri, f. 15.11. 1963,
maki Jakobína Gunnarsdóttir, f.
30.9. 1961. Börn þeirra eru Sigurð-
ur Valdimar, f. 10.9. 1985, Hafrún,
f. 7.9. 1991, og Sæþór, f. 6.4. 1998.
félagið Korri hf., en bræðurnir
Sigurður og Hreiðar voru skip-
stjórar á bátunum. Síðar voru þeir
einnig með fiskverkun en þá var
þriðji bróðirinn Jón kominn inn í
fyrirtækið. Þannig var útgerðar-
munstrið til fjölda ára, og stærð
bátanna frá því að vera litlir dekk-
bátar upp í afkastamikla togara,
er báru alla tíð nöfnin Kristbjörg
ÞH 44 og Geir Péturs ÞH 344. Árið
1994 stofnar Sigurður útgerð með
sonum sínum um togskipið Geira
Péturs ÞH sem þeir keyptu af
Korra hf. og stunduðu næstu árin
rækjuveiðar og frystu aflann um
borð. Síðar þegar þeir feðgar
hættu rekstri Korra hf. keypti Sig-
urður fyrirtækið og fiskvinnslu-
húsið og stofnaði Saltfiskverkun
GPG á Húsavík ásamt Gunnlaugi
Hreinssyni, sem í dag er orðið öfl-
ugt fiskvinnslufyrirtæki. Hlut sinn
í GPG seldi Sigurður svo árið 2001.
Síðustu árin stýrði Sigurður út-
gerðinni í landi, en synir hans skip-
inu, Olgeir skipstjóri en Hermann
og Kristján Friðrik stýrimenn. Út-
gerð þeirra á rækjufrystiskipi fór
ekki varhluta af erfiðleikum og
hruni rækjuveiða á Íslandi og lauk
útgerð þeirra í upphafi árs 2004.
Það var Sigurði alla tíð mikið
kappsmál að hafa skip sín vel útbú-
in og í góðu lagi, hann fylgdist vel
með öllum nýjungum í veiðarfær-
um, vélbúnaði og siglingatækni.
Þá var honum umhugað um öll ör-
yggismál sjómanna og lagði mikla
áherslu á að öryggisbúnaður í
skipum sínum væri vel við haldið
og áhöfnin þjálfuð og upplýst um
notkun hans. Þá bar hann mikla
virðingu fyrir mikilvægu starfi
björgunarsveita og reyndi eftir
mætti að styðja starf þeirra gegn-
um árin. Sigurður hafði stundað
sjóinn og rekið útgerð samfellt í
um 45 ár, hann var alla tíð feng-
sæll og farsæll skipstjóri, og á
löngum ferli hafði hann marga
unga og duglega sjómenn undir
sinni stjórn og skilaði hann þeim
öllum heilum heim.
Á sjómannadaginn síðasta vor
var Sigurður og Auður kona hans
heiðruð fyrir sinn þátt og framlag
til sjávarútvegs á Húsavík.
Útför Sigurðar fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
3) Hermann Arnar
stýrimaður, f. 30.1.
1969, maki Ásta
Birna Gunnarsdóttir,
f. 18.1. 1968. Börn
þeirra eru Arnþór, f.
15.4. 1993, og Haf-
þór, f. 1.2. 2000. Dótt-
ir Ástu og stjúpdóttir
Hermanns er Anna
Björg Leifsdóttir, f.
31.10. 1985, kærasti
Kristinn Jóhann
Lund, f. 17.2. 1984. 4)
Kristján Friðrik
stýrimaður, f. 29.10.
1981, maki Sylvía Rún Hallgríms-
dóttir, f. 3.5. 1983.
Sigurður ólst upp í foreldrahús-
um í Skálabrekku á Húsavík í
stórum bræðrahóp, en þar búa for-
eldrar hans enn. Eins og títt var á
þeim árum þurftu börn og ung-
lingar snemma að taka þátt í
brauðstritinu og var Sigurður í
sveit öll sumur frá 6 ára aldri til 15
ára hjá Olgeiri, ömmubróður sín-
um á Höskuldsstöðum í Reykjadal.
Hann hlaut hefðbundna skóla-
göngu á Húsavík í Barnaskóla
Húsavíkur og Gagnfræðaskóla. Þá
aflaði hann sér réttinda til for-
mennsku á minni fiskibátum, en
síðar settist hann á skólabekk og
lauk réttindanámi til skipstjórnar
á skipum allt að 200 tonnum. En
hugur hans stóð til sjósóknar sem
varð hans ævistarf, fyrst lengi sem
skipstjóri og síðustu árin í landi
við stjórn eigin útgerðar með son-
um sínum og konu. Sigurður fór
fyrst 15 ára til sjós, var hann á síld
á sumrin og á vetrarvertíðum. Þá
hóf hann útgerð á Húsavík 1961
með Olgeiri föður sínum og bróður
sínum Hreiðari er þeir keyptu
mótorbátinn Njörð ÞH 44, 10 lesta
mótorbát, og var Sigurður skip-
stjóri þá aðeins 18 ára. Bátarnir
urðu fleiri og stærri, fjölskyldu-
faðirinn Olgeir stýrði útgerðinni í
landi, en lengst af hét útgerðar-
Elsku hjartans afi Siggi.
Mikið vorum við heppin að hafa
þig í lífi okkar. Þú varst alveg ein-
stakur maður og alltaf fyrstur til að
hjálpa þeim sem áttu erfitt. Þú
varst með hjarta úr gulli. Ég mun
aldrei gleyma því, þegar foreldrar
mínir voru að skilja og ég var svo
óhamingjusöm (9 eða 10 ára gömul).
Og þú sagðir við mig: „Komdu bara
og vertu hjá afa og ömmu.“ Ég var
svo fegin, tók þig á orðinu og átti
yndislegan vetur hjá ykkur ömmu
og Kristjáni. Ég gleymi því heldur
aldrei þegar ég var í framhaldsskóla
og að vinna fyrir mér sjálf, og var
svo stolt að ég lifði frekar á kexi og
mjólk í heila viku en að biðja for-
eldra mína um pening. Þegar ég fór
í bankann einn daginn til að gá
hvort ég ætti 500 kall fyrir mat,
sagði gjaldkerinn að það hefðu verið
lagðar inn 50.000 kr. undir þínu
nafni. Ég hringdi í þig úr næsta tí-
kallasíma og þú sagðir mér að þetta
væri gjöf með hamingjuóskum um
„daginn minn“, af því ég hafði tekið
þátt í fegurðarsamkeppni stuttu áð-
ur. Þú veist ekki hvað ég var þakk-
lát! Svo lifir lengi sagan um þegar
ég datt af hjólinu einu sinni og
meiddi mig. Þú varst svo yndislega
samúðarfullur, tókst fram sjúkra-
kassann þinn og bjóst af alúð um
hnén mín (stórslösuðu!).
Elsku afi minn. Hjartans þakkir
fyrir þær ómetanlegu stundir sem
við stelpurnar áttum með þér í jan-
úar – og svo aftur í sumar. Þær
munu aldrei gleymast. Þú varst svo
góður maður og ég á þér svo mikið
að þakka. Við elskum þig og sökn-
um þín svo mikið. Guð blessi sál
þína, elsku afi, og gefi þér frið.
Elsku amma, mamma, Kristján,
Hermann, Olli og fjölskyldur, amma
Ragna, afi Olli og allir bræður afa
og fjölskyldur, Guð gefi ykkur styrk
á þessum erfiðu tímum.
Katrín, Birta, Isabella og Pálmi.
Þar sem englarnir syngja sefur þú,
sefur í djúpinu væra.
Svo orti Bubbi Morthens í ljóði
sínu. Ég er viss um, kæri bróðir, að
þú sefur vært á þeim stað sem þú
ert nú kominn til. Þú háðir langa en
hetjulega baráttu við illvígan sjúk-
dóm sem sigraði að lokum. Þú tókst
veikindum þínum af æðruleysi og
hjálpaði mikið til hve trú þín var
sterk.
Siggi var elstur í okkar stóra
bræðrahópi. Sem ungur drengur
var hann í sveit á sumrin hjá
frænda sínum, Olgeiri Jónssyni á
Höskuldsstöðum. Hann sagði mér
oft frá þeim tíma og ég veit að vera
hans þar var honum gott veganesti.
Ungur fór Siggi til sjós á vetr-
arvertíðum suður með sjó og síld-
veiðar á sumrin. Hann gerðist skip-
stjóri einungis 19 ára gamall við
útgerð sem hann átti og rak ásamt
föður okkar og okkur tveimur
bræðrum. Siggi var farsæll skip-
stjóri, dugmikill og góður útgerð-
armaður. Hann var sjómaður af
Guðs náð og sást það glöggt ár
hvert þegar hátíðisdagur sjómanna
nálgaðist. Hann lagði alltaf mikla
áherslu á við sína skipshöfn að skip
hans væri útbúið sem best og það
fært í hátíðarbúninginn fyrir
skemmtisiglinguna um flóann.
Siggi var mikill fjölskyldumaður,
börnin fjögur og barnabörnin öll
voru gullmolarnir í lífi hans. Hann
hafði einstakt lag á börnum sem
hændust að honum, bæði hans eigin
sem og okkar hinna bræðranna.
Hlýja og góðvild hefur ávallt verið
ríkjandi á heimili þeirra hjóna og
öllum þar vel tekið.
Í Aðaldalnum byggðu þau hjónin
sér fallegan sumarbústað þangað
sem þau hafa sótt mikið og dvalið
með börnum og barnabörnum.
Hversu mikið sem hann vann þá var
fjölskyldan alltaf í forgangi og eyddi
hann öllum sínum frístundum í
faðmi hennar.Hann hafði alltaf
gaman að því að veita vel og þó
hann væri orðinn veikur var honum
alltaf mikið kappsmál að allir sem
kíktu við myndu þiggja veitingar.
Siggi hafði stórt hjarta og hugsaði
hann hlýtt til þeirra sem áttu erfitt
eða um sárt að binda og sýndi hann
það oftar en ekki í verki með því að
rétta fram hjálparhönd.
Elsku Auður, missir þinn er mik-
ill. Baráttan hefur verið ykkur löng
og erfið en aðdáunarvert var að sjá
að þó mótlætið væri mikið þá sner-
uð þið bökum saman, ákveðin í að
njóta augnabliksins og gefast ekki
upp. Þið hafið alltaf verið einstak-
lega samheldin hjón, miklir vinir og
sannir sálufélagar. Megi Guð vera
með þér í þessari miklu sorg.
Elsku Ásta, Olgeir, Hermann og
Kristján Friðrik. Við vottum ykkur
og fjölskyldum ykkar okkar dýpstu
samúð. Megi minningin um traust-
an og góðan föður vera ykkur styrk-
ur í sorginni. Guð veri með ykkur.
Elsku bróðir, ég vil þakka þér
áratuga farsælt samstarf og allar
góðar samverustundir sem við,
ásamt fjölskyldum okkar, höfum átt
í gegnum árin. Ég kveð þig, kæri
bróðir, með línum lokaerindis úr
ljóði Bubba Morthens sem ég hóf
orð mín á.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Jón og fjölskylda.
Ég kynntist Sigga Valla þegar
bátur hans Geiri Péturs ÞH landaði
fiski hjá Þormóði ramma hf. á
Siglufirði. Oft tókumst við á því
Siggi Valli vildi ná sínu fram. Hvort
sem það var í fiskverði, löndunar-
dögum eða kvóta. En ekki var há-
vaðanum fyrir að fara. Öllum mál-
um var fylgt eftir með hógværð en
festu. Mér líkaði fljótt vel við þenn-
an þéttholda skipstjóra og áttum við
eftir að eiga margra ára viðskipti.
Fátt var Sigga Valla kærara en
fjölskyldan og Húsavík. Þegar hann
tók þá stóru ákvörðun að endurnýja
Geira Péturs ÞH sem rækjufrysti-
togara sá hann það sem framtíð fyr-
ir syni sína og þar með tryggja veru
þeirra á Húsavík. Allt var lagt und-
ir. Rækjuveiðin átti að standa undir
framtíðartekjum fjölskylduútgerð-
arinnar. Ekkert vantaði uppá að vel
væri gert út. Hvort sem Siggi Valli
var sjálfur um borð eða synirnir.
Geiri Péturs ÞH var ávallt með
hæstu bátum. Aflabrestur og lágt
verð hefur síðan kallað á erfiðleika
hjá þeim útgerðum sem höfðu lagt
allt sitt undir á rækjuveiðar eins og
vinur minn Siggi Valli gerði. Sam-
keppni frá rækjueldi og minnkandi
veiði gerðu að lokum útgerð á
rækju óframkvæmanlega. Það fór
svo að Geiri Pétur ÞH hvarf úr eigu
fjölskyldunnar fyrir rúmu ári. Bar-
áttan við náttúruna og samkeppnin
við rækjueldið tapaðist.
Í baráttunni við að halda útgerð-
inni á floti hafði Siggi Valli fundið til
óvanalega mikillar langþreytu til
nokkurra mánaða. Þrátt fyrir þrá-
beiðni sinna nánustu fékkst hann
ekki til að vitja læknis. Vinnan við
að halda Geira Péturs ÞH hafði al-
gjöran forgang. Það var síðan í
fyrravor að Siggi Valli greindist
með krabbamein. Krabbamein sem
að öllu jöfnu hefði verið hægt að
vinna á hefði það fundist á forstigi.
Þessi óvættur dró hann síðan til
bana hinn 15. október sl. Þegar ég
kveð þig nú hinsta sinni, kæri vinur,
þá vil ég þakka fyrir öll símtölin,
góð ráð og samverustundirnar sem
við áttum.
Ég vil votta fjölskyldunni mína
dýpstu samúð og bið þau að varð-
veita vel minninguna um góðan
dreng.
Róbert Guðfinnsson.
Með vini mínum Sigurði Valdi-
mari Olgeirssyni er genginn góður
drengur, höfðingi sem við kveðjum
með söknuði.
Ég var svo lánsamur að fá að
kynnast Sigurði bæði í leik og
starfi. Vinátta okkar var tímalaus
þar sem ekkert rúm var fyrir þann
aldursmun sem á milli okkar var.
Sigurður bjó yfir miklum dugn-
aði, eljusemi og atorku. Heiðarleiki
og umhyggja fyrir náunganum og
umhverfinu, voru kostir sem allir
tóku eftir við kynni á honum. Þá
hafði hann óbilandi trú á heima-
byggð sinni og fólkinu sem þar bjó.
Sigurður hóf sjósókn ungur að ár-
um. Þegar á leið gerðist hann skip-
stjóri og rak útgerð á Húsavík með
fjölskyldu sinni og starfsmönnum,
byggðarlaginu til heilla. Störf Sig-
urðar voru mjög mikilvægur hlekk-
ur í atvinnulífi Húsvíkinga. Sigurð-
ur var þess meðvitaður að oft gat
verið erfitt að láta hjól atvinnulífs-
ins ganga snurðulaust. Við lausn
vanda sem upp kom í rekstrinum
skiptu afdrif starfsmanna hans
mestu við val ákvarðana sem teknar
voru.
Sigurður hafði ákveðnar skoðanir
en var tilbúinn að skoða hlutina frá
nýju sjónarhorni ef nýja vitneskju
rak á fjörur. Hann var elstur af 10
bræðrum og vafalaust mótaði sú
staða og uppvaxtarár Sigurðar við-
mót hans síðar meir. Hjá Sigurði
var stutt í kímnina og alltaf gat ég
gengið að því vísu að það „rigndi
ekki í Reykjadal“ þegar ég spurði
um útivistarveður í Þingeyjar-
sýslum. Þeirri sveit unni hann svo
mjög, allt frá því að hann dvaldi þar
ungur að árum, í níu sumur frá sjö
ára aldri hjá ömmubróður sínum.
Sigurður var lánsamur að eignast
Auði sem stóð sem klettur við hlið
hans í blíðu og stríðu og voru þau
hjónin ætíð samhent í því sem þau
tóku sér fyrir hendur. Þeim varð
fjögurra barna auðið og hefur fjöl-
skyldan ætíð staðið saman í leik og
starfi og sýnt styrk sinn þegar á
móti hefur blásið. Fjölskyldu og
vinum skipaði Sigurður í öndvegi og
veitti af visku sinni.
Margar ógleymanlegar ánægju-
stundir áttum við saman bæði hér-
lendis og erlendis. Heimili fjölskyld-
SIGURÐUR
VALDIMAR
OLGEIRSSON