Réttur


Réttur - 01.02.1919, Blaðsíða 3

Réttur - 01.02.1919, Blaðsíða 3
Veðrabrigdi. 5 að umtalsefni er það, að sú stefna er nú að verða ofarlega á dagskrá hjá þjóð vorri. í kaupstöðum landsins er sú bar- átta, sem háð er við kosningar og önnur tækifæri, því nær eingöngu barátta milli hinna svonefndu æðri og lægri stétta. Fhð hafið líklega flest tekið þátt i þeirri baráttu. Með- an á baráttunni stendur liættir okkur við að vera nokkuð ein- hliða og líta ekki sem allra sanngjörnustum augum á mót- stöðumanninn. Þá þarf svo lítið til að valda tortrygni og misskilningi á báða bóga, og þá eiga menn oft erfitt með að skilja, hvaðan vindurinn í raun og veru kemur og hvert hann fer. En er ekki einmitt bá full ástæða til að fá menn til að hugleiða hugsjón og eðli sjálfrar hreyfingarinnar, sem baráltunni veldur, reyna að finna í hverju hann er fólginn þunginn, sem verður til þess að hreyfingin hefst. Eg veit það ósköp vel, að þeir sem mest hugsa um þessi mál, eru ekki á eitt sáttir um það, hvað valdi því, að menn- irnir geta ekki litið hver á annan sem jafningja sinn. En það er engu að síður bráðnauðsynlegt, að allir, sem á annað borð eitthvað hugsa um alvarleg mál, geri sér það ljóst, að eins og afstöðu manna til lífsins yfirleift og til annara manna er nú varið, þá hljóta menn að skiftast í flokka. F*eir geta ekki gengið sem jafningjar að hverju sem er. Og ef okkur er það nokkur alvara, að »alt skuli frjálst, alt skuli jafnt«, þá verðum við eitthvað að gera, til þess að jöfnuðurinn geti komist á. F*að fyrsta, sem við getum gert, er það, að opna augun fyrir því, að í sérhverju þjóðfélagi eru nú til tveir flokkar af fólki, — mér liggur við að segja tvennskonar fólk, — sem er gjörólíkt að hugsunarhætti og lifnaðarháttum. Annarsveg- ar eru þeir, sem neyta brauðs síns í sveita andlitis síns, hins- vegar eru þeir, sem geta unnið að andlegum störfum, lifað fjölbreyttara Iífi og skygnst inn á fleiri svið lífsins. — Fjölda fólks er auðvitað til hvorugs flokksins hægt að telja. Pað stendur á milli flokkanna og hallast meir eða minna að öðr- um hvorum þeirra. Eg get tekið það fram strax, til að girða r
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.