Réttur


Réttur - 01.02.1919, Blaðsíða 13

Réttur - 01.02.1919, Blaðsíða 13
Veðrabrigði. 15 svo rígbundin í einhverjum þeirra, að við þekkjum hann einn og lítið annað. Finst okkur ekki að eitthvað vanti í alla þessa flokka, einhverja meðvitund um hina, eitthvert hugboð um að þeir séu til og einhvern snefil af því, hvað þeir eru? Par eiga jafnaðarmennirnir ærið verkefni fyrir höndum, að leiða eitthvað nýtt inn í alla þessa hópa; svolitla útsjón yfir lífið, svolítinn skilning á högum og hugsunarháttum annara manna. t*að er grundvöllurinn undir öltum mannjöfnuði. — Vafalaust eru í öllum flokkum einhverjir menn, sem farnir eru að hugsa um lífið í heild sinni. Peir eiga að jafnaði litla samleið með fjöldanum. Peir þrá einhvern víðari sjón- deildarhring en nokkur einn flokkur getur veitt þeim. F*eir draga sig venjulega í hlé í samsætunum, og á mannamótum hafa þeir sig ef til vill ekki mikið í frammi. En ef þeir rekast á einhvern, sem hefir eignast »sjón út yfir hringinn þröngva«, þá taka þeir höndum saman við liann, úr hvaða flokki sem hann er. Fari menn á annað borð að opna aug- un fyrir því, hvað allir flokkar eru þröngir og takmarkaðir, þá falla af sjálfu sér allir múrar, sem mennirnir eru altaf að hlaða á milli sín. Tortryggnin milli flokkanna og vanþekking þeirra hvers á öðrum fjarlægir þá altaf meira og nieira, en ef menn skilja hvað fyrir öllum vakir, skilja hversvegna þeir eru eins og þeir eru, þá er hægt að fyrirgefa það, sem er ófullkomið, eða öðruvísi en það ætti að vera. Fað er satt, sem sagt hefir verið: »Að skilja alt, er að fyrirgefa alt.« Og þess þarf sannarlega með í jafnaðarstarfseminni, að fyrir- gefa, Pað gengur aldrei vel, að bræða alla flokka saman í eina heild, meðan þeim finst, hverjum um sig, að aðrir séu að reyna að knýja fram ósanngjarnar kröfur, sem ekki eigi við nein rök að styðjast. — Jafnaðarstarfsemin, er því ekki starf fyrir neina ákveðna stétt. Allar stéttir þurfa að njóta hennar og eiga að njóta hennar. Allar stéttir verða fyrir misréíti í einhverri grein, og jafnaðarhreyfingin er ekki sönn og fullkomin, ef hún leyfir að á nokkura slétt sé hallað ann- ari fremur. Pessa jafnaðarstarfsemi er hægt að vinna viðar en á flokksfundum eða í nefndum jafnaðarmannafélaganna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.