Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 17

Veðrabrigbi. 19
honum að kenrta. — Verkamannahreyfingunni er í þessu efni
eins varið og vindinum. Fyrst þungamunurinn, sem kom
henni af stað, var svona mikill, þá hlaut hún að verða sterk,
og þegar hún var komin af stað, þá hlaut hún að berast
með jafnmiklum hraða yfir alt, sem á vegi hennar varð,
hvort sem það átti nokkura sök á upptökum hennar eða
ekki. Hreyfingin kom upp í þeim þjóðfélögum, sem mest
höfðu til henftar unnið. En við því verður heldur ekki gert,
þótt hún berist líka yfir önnur þjóðfélög. Og flokksandi
verkamannaflokkanna styrkist að mun, í hvert sinn sem jafn-
aðarstefnan verður fyrir opinberri mótspyrnu. Opinberar á-
rásir á stefnu jafnaðarmanna verða aðeins til að þjappa fylgis-
mönnum hennar saman til varnar. Jafnaðarhreyfingin er sköp-
uð til þess að sækja á, en ekki til að verjast. Það má því
altaf búast við því, að sérhver mótspyrna gegn kröfum jafn-
aðarmanna verði til að valda nýrri sókn af þeirra hálfu. Rau-
schenbusch segir um jafnaðarhreyfinguna, að hún þurfi stálegg
til að höggva upp allar þær hindranir, sem verði á vegi
hennar, og það muni ekkert geta stælt þessa egg, nema flokks-
hlýðnin, flokkskenningin og flokkshatrið. Af þessari flokks-
tilfinningu stafi hætta í framtíðinni. »En,« bætir hann við,
»það er vort verk, að draga úr hættunni, en auka hin bless-
unarríku störf jafnaðarmanna.*
Hin blessunarríku störf, hver eru þaú? — Eg ætlaði að
halda mér við þær hliðar jafnaðarhreyfingarinnar, sem valdið
hafa misskilningi og mótstöðu annara. En fyrst eg mintist
á blessunarríku störfin, þá verð eg aðeins að benda á hver
þau eru. F*að er fljótgert. Með því að bindast föstum sam-
tökum, vinna með áhuga að ákveðnum málum, — t. d. að
koma á almennum tryggingum gegn slysum, veikindum eða
atvinnuleysi, tryggja fátækum gamalmennum ellistyrk, bæta
híbýli alþýðumanna og fleira af því tagi — hefir verkamönn-
um tekist að menta sig svo, að fjöldi þeirra stendur nú ekki
að baki öðrum í því, að hugsa um þjóðfélagsmál, þar sem
jafnaðarmannafélögin eru búin að starfa lengst. Jafnaðarstefn-
T