Réttur - 01.02.1919, Qupperneq 65

Neísíar.
67
sé úthlutað samskonar gæðum og tekið jafnt tillit til manna
yfirleitt. F*að verður ætíð að fara gætilega í þær sakir, að
fórna kröftum sjálfs síns og annara ákveðnum verkefnum, þó
það sé gert í góðum hug og af frjálsum vilja. Hugsjóna-
maðurinn verður að haga sér samkvæmt fullri ábyrgðartil-
finningu fyrir áhrifum sínum og gerðum, og kanna fyrir sér
allar ástæður. Hann verður að bera fulla virðingu fyrir því,
sem rétt er, þó það snerti hann sjálfan. Lotningin fyrir því,
og hinum góða tilgangi lífsins sjálfs, tryggir best heill
hvers einasta einstaklings. Og aðeins á þann hátt nýtur hann
hinna sönnu lífsgæða með fullkomnu öryggi.
Pessvegna verður að varast allar grundvallarlausar, lítt rök-
studdar og óhagkvæmar hugsjónir á starfsmálasviðinu. —
Lána hugsjónamanninum gleraugu, þegar nauðsyn krefur, svo
að hann sjái einnig hlutina og Iífið í eðlilegu ljósi.
— — Enginn má líta smáum augum annara rétt, né sinn
eigin, hvorki í einstaklingaviðskiftum né á þjóðmálasviðinu.
Að sjálfsögðu verða menn að beygja af, vera sanngjarnir,
þolinmóðir og umburðarlyndir á báðar hliðar; en hverfa al-
drei frá réítlœtishugtakinu. Það er heimskulegt, hættulegt og
spillandi; hvort sem það er gert af eigingirni eða ofmikilli
hugsjónaást; hvort sem einstaklingurinn fórnar annara rétti
eða sjálfs sín.
Jafnréttis-frelsi allra manna á að vera heilög og ósnortin
guðsgjöf. Það er sá grundvöllur, sem félagslíf einstaklinga og
jojóða verður að byggjast á. Það er eina Ieiðin til þess að
friður, farsæld og kærleikur njóti fullra griða í mannfélaginu.
Það er trú mín, að á þennan hátt geti hugsjónamenn og
eigingjarnir íhaldsmenn, að lokum, mætst á miðri leið og
tekist í hendur, eins og bræður og góðir félagar. — Sjálfs-
hyggjumenn og jafnaðarmenn, og allir þeir sem gagnstæðar
skoðanir liáfa, jafnt innan smærri sveitarfélaga og meðal heims-
þjóðanna. — En friðarfundunum mun á flestum þeim svið-
um ennþá ólokið.
5’