Réttur


Réttur - 01.04.1972, Page 42

Réttur - 01.04.1972, Page 42
sterkasta fjármálavaldið í landinu, þegar að- eins verkalýðurinn áttar sig á aðstöðu sinni og knýr fram hagnýtingu hennar: Verklýðssamtökin eiga nú yfir 1800 milj- ónir króna í atvinnuleysistryggingasjóðum sínum. Hvílíkur fjársjóður það er, sést máski bezt, ef athugað er til samanburðar að eigið fé Landsbanka Islands, sem þó er sterkastur bankanna, er um 800 miljónir króna og eigið fé allra hinna bankanna vart meira til sam- ans. Auk þessa fjár munu verklýðssamtökin brátt eiga í lífeyrissjóðum fúlgur, sem að nokkrum árum liðnum skipta miljörðum kr. og um leið eykst stórum áhugi verkalýðs og hagsmunir verkamanna af að hindra þá þróun óðaverðbólgu, sem í senn eyðileggur þessar eignir verkamanna og rænir þá gildi ellilífeyris síns og kaupgjalds. Verkalýðurinn — og starfsfólk allt — hefur því ótvírætt tækifæri nú, til þess smá- saman að marka raunverulega stefnu í þágu vinnandi stéttanna á landinu, 1) í krafti pólitískra áhrifa sinna í þeim flokkum, sem hann hefur nú kosið til valda, — 2) í krafti undirtaka sinna í atvinnulífinu, ef þess ger- ist þörf að beita þeim, — 3) í krafti fjár- magns þess, er hann á og getur fengið umráð yfir, þegar hann beitir pólitísku valdi sínu til þess. Þetta tækifæri þarf verkalýðurinn að nota, verða sammála um hvernig beri að nota það og efla svo þroska sinn að hann megni að nota það rétt. Bandalag starfsmanna ríkis og bæja (BSRB) hefur innan sinna vébanda upp undir 8000 vinnandi manna og kvenna. Eignir hinna ýmsu lífeyrissjóða bæði starfs- manna ríkisins og ýmissa annarra starfs- mannafélaga, — og eru þá sjóðir verklýðs- félaga ekki reiknaðir með, — voru í árslok 1970 3.553 miljónir kr. og er giskað á að þær verði 1975 milli 8 og 11 miljarðar króna, líklegast tæpir 10 miljarðar kr. Earmanna- og fiskimannasambandið telur svo þar að auki um 5000 manns innan sinna vébanda á einhverjum þýðingarmestu vinnu- stöðvum þjóðarinnar. Til samans eru þessi samtök launafólks fulltrúi fyrir um 80% Islendinga og eiga brátt og geta ráðið yfir meirihluta alls lauss fjármagns í landinu. Auk þess er svo mikill hluti alls sparifjár eign smásparenda af al- þýðustétt. Sú hefur verið aðferð verðbólgubraskara borgarastéttarinnar að fá að ráðskast með þorrann af öllu sparifé og fjármagni lands- manna, og ýmist rýra gildi þess í meðförum um 12% á hverju ári eða glata því alveg. Það liggur í augum uppi að alþýða, sem sjálf á þorra hins lausa fjármagns, hefur hagsmuni af að varðveita gildi þess, stöðva verðbólguna, svo sem unnt er. Þar af leiðir m.a. að launafólk hefur ekki hag af þeim víxlhækkunum með tilvísun til ávinnings hvors aðila um sig, sem áður gat oft verið búbót í því allsherjarkaupráni og sparifjárþjófnaði, sem borgarastéttin iðkaði, meðan verðbólgubraskarar hennar réðu ferð- inni. En af því leiðir að samtök verkafólks og starfsfólks þyrftu að koma sér saman um að launahækkanir þeirra færu fram samtímis og til sama tíma, — sem sé að barátta þess- ara samtaka yrði sem mest samræmd, a. m. k. á meðan einhver von er um að alþýðustjórn gæti dregið úr verðbólgu. — Þetta er eitt ✓ margra mála, sem A.S.I. og B.S.R.B. þurfa að athuga sameiginlega. Tortryggni, meting- ur og þessháttar verður að víkja fyrir sam- eiginlegum skilningi á sameiginlegum hags- munum launafólks. F.F.S.I. þyrfti að vera með þeim í ráðum ef vel á að vera, en að ýmsu leyti hefur þó samband það sérstöðu. 90

x

Réttur

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.