Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2004, Blaðsíða 21

Náttúrufræðingurinn - 2004, Blaðsíða 21
Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags Hjálmar R. Bárðarson Egg... ...HUGDETTUR OG STAÐREYNDIR Kunn mun flestum sagan um egg Kólumbusar, þess sem fann Ameríku á eftir Leifi okkar heppna. Nokkrir menn sátu við borð og deildu um það hvort hægt væri að láta egg standa upp á endann. Þegar allir nema Kólumbus höfðu reynt það árangurslaust, tók hann eggið, skellti því hart niður á borðið á endann svo að skurnin brotnaði þar lítillega, og viti menn, eggið stóð upp á endann á þeim litla fleti, sem myndast hafði. Ekki var Kólumbusaraðferð þó notuð, þegar ég fyrir allmörgum árum tók Ijósmyndina á vinstri síðu af stóru og litlu eggi, báðum upp á endann, í eggjasafni Náttúrufræði- stofnunar Islands í Reykjavík. Stóra eggið er álftaregg en það litla er egg auðnutittlings. Eggin höfðu verið tæmd (blásin út). Eg stakk vírbút inn um gatið á enda eggjanna og stakk vírendanum niður í frauðplastsplötu. I frjóvguðum eggjum er eggjarauða og hvíta, næring fósturs, og þar dafnar unginn þar til tími er kominn til að hann brjóti skumina og komi út úr egginu. Þegar kvenkyns fugl, t.d. hæna, hefur náð þroska til verpir hún síðan eggjum og þannig heldur hringrás lífshlaupsins áfram. Enn er hinsvegar óráðin sú gáta náttúrunnar hvort kom á undan, eggið eða hænan. A næstu opnu er ljósmynd af eggjum allmargra íslenskra varpfugla nokkurn veginn í réttri stærð, og því má bera saman mikinn stærðarmun þeirra, en líka margbreytilega lögun eggjanna og lit þeirra. Mörg eggjanna em einlit og ljós á lit. Ef fugl með slík egg í opnu hreiðri hverfur frá því um stund, þá felur hann oft eggin með dúni og grasi til að vargfuglar komi síður auga á þau, en líka til að halda eggjunum volgum á meðan fuglinn er fjarri. Fuglar sem verpa í gjótum eða holum þurfa ekki að fela eggin, þótt þau séu einlit og Ijós á litinn. Mörg eggjanna em hinsvegar í felulitum, oft doppótt og lík umhverfi hreiður- 2. mynd. Perulaga egg bjargfugla velta í þröngan hring, komist þau á hreyfingu. staðarins, svo að fuglinn þarf síður að óttast að ránfuglar gæði sér á eggjun- um meðan hann skreppur frá. Þá vekur það athygli þegar slíkt safn eggja er skoðað, að lögun eggjanna er mjög breytileg. Sum eggin em nánast kúlulaga en önnur greini- lega perulaga. Við athugun kemur í ljós að keilu- laga eggin eru allajafna bjargfuglaegg og er egg langvíu gott dæmi um það. Ástæðan er talin vera sú, að bjarg- fuglar verpa margir á mjóum bjarg- syllum, og hreiðurgerð þeirra, t.d. langvíu, er svo til engin nema ef væri gömul dritskán á bjargsyllu. Þessi perulaga egg velta í þröngan hring ef þau komast á hreyfingu. Þeim er því ekki eins hætt við að velta fram af mjórri bjargsyllu og ef þau væru kúlulaga. Þannig hafa í náttúrunni þróast haganlegustu gerðir eggja, bæði að lögun og lit, með tilliti til þess hvar fuglar velja sér varpstaði. En þótt egg séu svona breytileg að ytri gerð, bæði að stærð, lögun og lit, eins og sjá má á myndaopnunni hér á eftir, þá eru egg skyldra fuglategunda svo nauðalík að erfitt getur verið að skera úr um það hvaða fuglategund hefur orpið eggi, nema að koma að hreiðrinu og sjá fuglinn. Helsta heimild Hjálmar R. Bárðarson 1986. Fuglar íslands. Reykjavík, höf. gaf út. Bls. 36-37 og 90-91. Um höfundinn Hjálmar R. Bárðarson (f. 1918) lauk prófi í skipaverkfræði (M.Sc.) við Danmarks Tekniske Hojskole (DTH) 1947. Hann starfaði sem skipaverk- fræðingur hjá Helsingor skibsværft í Danmörku, hjá skipasmíðastöð í Englandi og hjá Stálsmiðjunni hf. í Reykjavík 1948-1954. Hann var skipaskoðunarstjóri 1954-1970 og siglingamálastjóri 1970-1985. Hjálmar sá um hönnun og smíði fyrsta stálskips sem smíðað var á íslandi. Hann var sæmdur riddarakrossi Hinnar íslensku fálkaorðu 1974 og stórriddarakrossi 1981. Hann var forseti Alþjóðasiglingamálastofnunarinnar (IMO) 1969-1971 og formaður ýmissa nefnda á alþjóðaráðstefnum um öryggismál skipa, siglingamál og varnir gegn mengun sjávar. Fyrir þau störf hlaut hann verðlaun IMO 1983. Hjálmar sat í stjórn Verkfræðingafélags íslands 1961-1963 og í Náttúruverndarráði 1975-1981. Hjálmar ritaði 12 myndskreyttar bækur, aðallega um þjóðlegan fróðleik og náttúru íslands; fyrir framlag sitt til landkynningar hlaut hann farandbikar Ferðamálaráðs 1989 og var útnefndur heiðursfélagi í Hinu íslenska náttúrufræðifélagi 1989. Þá er hann er heiðursfélagi í Danske Camera Pictoralister og alþjóðasamtökum ljósmyndara (FIAP). PÓSTFANG HÖFUNDAR Hjálmar R. Bárðarson Hrauntungu við Álftanesveg IS-210 Garðabæ Náttúrufræðingurinn 72 (3-4), bls. 106-109, 2004 107
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.