Náttúrufræðingurinn - 1938, Blaðsíða 15

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 59
Æiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiimiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiiiiiiii'iiiiiiiiii
Þar sem nefdýr lifa einungis í Ástralíu, og þar sem leyfar út-
dauðra nefdýra hafa hvergi fundizt annars staðar en þar, og
það í hlutfalllega ungum jarðlögum, frá Tertíertímanum, er
ekki auðið að draga beinar ályktanir um útbreiðslu þeirra fyr á
tímum, né skyldleika þeirra við önnur spendýr. Þó er ýmislegt
í líkamsgerð þeirra, sem ótvírætt bendir á, að þau séu nánir ætt-
ingjar eða afkomendur hinna svonefndu Allotheria, einhverra
hinna frumlegustu spendýra, sem uppi voru á Miðöldinni, bæði í
Evrópu, Afríku og Ameríku. Þessi frumspendýr voru afkom-
endur skriðdýranna, en af þeim hafa svo nefdýrin myndast og
komið til Ástralíu, ef til vill eftir landbrú frá Indlandi, líklega
áður en Miðöldinni lauk.
Af öðrum spendýrum má nefna leðurblökur, en þær sérkenna
þó ekki Ástralíu frekar en nokkra aðra heimsálfu, vegna þess
að þær eru svo að segja um allan hnöttinn, þar sem lífsskilyrði
handa þeim eru fyrir hendi. Þá eru til nokkrar tegundir af mús-
um, sem einnig eru mjög algengar svo að segja alls staðar í
heiminum. Enn er þar vilt svínategund, sem líklega hefir komið
þangað með manninum, en síðan lagst út, að minnsta kosti er
hún skyld tegund, sem nú á heima á Malajaskaganum. Þá má
telja hundategund vilta, hinn svonefnda Dingóhund, sem er
skyldur hundakynjum, er nú lifa í Japan og á Salómonseyjun-
um, og er talið, að hundur þessi hafi komið til álfunnar með
manninum, en lagst svo út. Annars vantar svo að segja öll æðri
spendýr, apar eru engir, skordýraætur engar, hófdýr engin, nag-
dýr engin nema þessar fáu mýs, rándýr engin nema þessi éina
3. mynd. Poka-úlfur (Tylacinus cynocephalus). Hálfur annar metri á lengd
(rófan meðtalin). Stærsta rándýr Ástralíu.