Náttúrufræðingurinn - 1938, Blaðsíða 46

90 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
iiimiiimiiimiiiiiiiiimmiiiiimiiimiiimmimimimimimiiimimmiimiiiiiiiiiiimiiiimiiimiiiiimmmimiimmiiiiiiiiiim
þrifizt hér, og eigi heldur spætur, eða að minnsta kosti mjög
naumlega.
Áður á tímum hafa lifað pokadýr bæði í gamla og nýja heim-
inum, meira að segja í Evrópu. Þangað hafa tegundirnar komið
eftir landbrú þeirri, sem lá yfir Atlantshafið frá Suður-Ameríku
til Miðjarðarhafslandanna. Pokadýrin í Evrópu og annars staðar
í gamla heiminum eru löngu útdauð, af þeim eru engin merki
eftir nema leifarnar í jarðlögunum, en í Norður-Ameríku er enn
þá til eitt dýr af þessum stofni, það heitir ópossum, skinnið af því
er mjög verðmætt og notað í feldi. Aðrar tegundir, sem áður lifðu
í Norður-Ameríku, eru nú úr sögunni fyrir löngu.
Á hinn bóginn eru nokkrar tegundir af skordýraætum til bæði
vestan hafs og austan, og hefir hvor heimsálfa sínar eigin teg-
undir, enda þótt skyldar séu. Þannig eru snjáldurmýs í báðum
heimsálfunum, vatnasnjáldurmýs líka, sem og moldvörpur, en
einmitt á þeim og vatnasnjáldurmúsunum er talsverður munur
á vestrænu og austrænu tegundunum. Á hinn bóginn er til nokk-
uð stór skordýraæta í fjöllum suður- og austurevrópu, sem ekki
er til í Ameríku, en aftur á móti hefir nýi heimurinn tegundir,
sem til þessa flokks teljast, og hvergi eru nú til nema þar, á eyj-
unni Kúba, og svo á Madagaskar.
Talsvert er af leðurblökum víðsvegar um svæðið, en þær telj-
ast flestar til ætta, sem eru dreifðar svo að segja um allan hnött-
inn. Flestar lifa þær á skordýrum, en þó eru til einstöku teg-
undir í Sýríu, sem lifa á aldinum. Athugavert er það, að enda
16. mynd. Snæhéri (Lepus timidus). 55—60 cm. á lengd.