Náttúrufræðingurinn - 1938, Blaðsíða 25

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 69
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll■llll■ll■■llllllllllllllllllllllll■lllllllllllll■lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll■llllllllllllll■llllllllll
þaðan suður á bóginn, að minnsta kosti annar þeirra. Báðir voru
þeir mjög sérhæfðir í lifnaðarháttum og skapnaði, í öðrum
flokkinum voru mestmegnis naglfetar, það er að segja dýr, líkt
og hestar, sem gengu aðeins á nöglinni eða yzta lið tárinnar og
voru ágæt til hlaupa, en í hinum flokkinum voru stórar og
klunnalegar tegundir, sem voru táfetar eða ilfetar. Báðir þessir
ættbálkar virðast hafa staðið með miklum blóma mikinn hluta
Nýju aldarinnar, en nú eru þeir ekki lengur til, þeir hafa dáið
fyrir eða um ísöld.
Margir hafa komizt þannig að orði, að Suður-Ameríka væri
paradís fuglanna, enda er það varla ofsögum sagt. Það er óhætt
að segja að hvergi í heiminum er meira um fugla né fjölskrúð-
ugra fuglalíf en einmitt "þar. Og þar við bætist að flestar þær
tegundir, sem þar eiga heima, og þær eru ekki fáar, eru stað-
bundnar Nýja ríkinu, og því hvergi til nema þar. Fæstum af
fuglum þessum hafa verið gefin íslenzk nöfn, enda ætla ég ekki
að reyna það, heldur mun ég aðeins nefna nokkra ættbálka, og
nota þau nöfn, sem algengust eru á heimsmálunum. Þar eru
hinir litfögru trúpíalfuglar, þar eru hinir svonefndu tangarar
í hundruðum tegunda, þá er ekki minna um fugla þá, sem nefn-
ast harðstjórafuglar og maurflugufuglar, og sízt má gleyma
bjöllufuglunum, sem svo eru nefndir vegna hinna skæru tóna
sinna. Þar er einnig mikið af trjáspætum, sumar þeirra eru
merkar að því leyti, að þær byggja sér mjög vönduð hreiður
úr leir, að því leyti frábrugðin hreiðrum annara fugla, að í þeim
eru ekki aðeins eitt hólf ,heldur tvö. Enn má nefna piparfugl-
ana, þeir hafa gríðarstóran gogg, og hina heimsfrægu kólibrí-
fugla, sem eru minnstir vexti allra fugla, og um leið einhverjir
fegurstu fuglar heimsins, af þeim eru taldar um fimm hundruð
tegundir í Suður-Ameríku, en utan Nýja ríkisins er sárafátt um
þá. Þar eru páfagaukar ekki síður en í Ástralíu, en allt aðrar
tegundir en þær, sem þar eru. Þær hafa ekki fjaðurbrúsk á
höfði, eru sjaldan gular eða hvítar á lit, heldur skarta í sterk-
um, gulum, bláum og rauðum litum. Stélið er mjög langt. Þar er
einnig mikið um gamma, meðal annars er þar einhver stærsti
núlifandi fugl heimsins, það er gammur, sem heitir kondór, og
lifir í Andesfjöllunum. Þá má telja stóra, brúna pelikana, flam-
mingóa, endur, hænsnafugla af ýmsum tegundum, kalkúna og
við þær strendur álfunnar, sem syðst eru og kaldast er, eins og
til dæmis við Eldlandseyjarnar, eru mörgæsir. Þess er áður get-