Náttúrufræðingurinn - 1944, Blaðsíða 37

NÁTT Ú RUFR.l,t)IN G URIN N
139
og íslands, og hann gengur inn í Miðjarðarhafið og Eystrasalt, þótt
aðalheimkynnið sé í Atlantshafinu. í lifnaðarháttum sviþar makr-
ílnum mjög til síldarinnar. Hann er uppsjávarfiskur eins og hún og
lifir á sams konar fæðu. Mataræði hans er þó fjölbreyttara en hennar,
því að liann lifir einnig mikið á fiskseiðum, ekki sízt seiðurn síldar-
fiskanna. Hann er gráðugur nrjög og tekur vel beitu, og þykir góð
íþrótt að veiða lrann á færi. Er þá báturinn látinn vera á ferð og
færi með léttri sökku haft í eftirdragi. Venjulegast er beitt fiski,
makírlroði eða jafnvel léreftspjötlu, ef ekki er völ á öðru betra. Þó
Makríll (Scomber scombrus Linné). Eftir Faune ichtyologique.
er makríllinn nú einkum veiddur í reknet, lagnet og jafnvel með
ádrætti.
Evrópumakríllinn er einnig til við austurströnd N.-Ameríku, alla
leið frá Cap Hattares við S.-Carolina norður til Canada. í Kyrra-
hafinu er önnur tegund náskykl (Scomber diego), og er hún mikið
veidd í snyrpinót. Er því eins ástatt með hann og síldina, því að
Kyrrahafið hefur sína tegund af síld (Clupea Pallasii), en Atlants-
hafið sína (Clupea harengus), þótt munur tekundanna sé svo óveru-
legur, að þær verði vart greindar hvor frá annarri.
Makríllinn hrygnir floteggjum, en ekki botnlægum eggjum eins
og sílcfin, en seiði beggja tegundanna lifa uppi við yfirborð sjávar.
Hrygningartíminn er seint á vorin, og slangrar makríllinn víða um
í ætisleit, þegar hrygningunni er lokið.
Mjög er sótzt eftir makríl til manneldis, og er hann mest saltaður,
reyktur eða soðinn niður. Evrópuveiðin var fyrir stríðið 60—70 þús.
smálestir, og var verðmæti veiðinnar kringum 35 aurar kg. eða vel
það. Frakkland og Noregur veiddu nær helming alls makríls, sern
fékkst, Frakkland urn þriðjung heildarveiðinnar, en Noregur helrn-
ingi minna. Við austurströnd Bandaríkjanna veiddust 22 þús. smál.