Andvari - 01.01.1877, Blaðsíða 187

Hæstarettardómar.
183
aflanum. J>aíi cr líka rett álitib í dáminum, a& hinn
stefndi ckki hafl, allra síst gagnvart áfrýjanda gjört sig
sekan í neinu því sainníngsroíi, sem gat undanþegib liann
(áfrýjanda) frá |ní afe uppfylla skyldur sínar eptir samn-
íngnum. Enn frernur má álíta þab rétt, eptir því sem
fram hefir koinií) í málinu, og eptir málsfærslu sakaraídla,
ab heltníngurinn af hinuin nefnda lýsisafla er metinn 652/s
tunnur, og ab áfrýjandinn, sein abeins verbur álitinn ab
hafa lagt inn 16 tunnur, því þab kemur hér ekki til
greina, og er lfka ósannab, ab áfryjandi hafl látib annan
mann Ieggja inn 14 tunnur til hins stefnda, verbur ab
skyldast til ab greiba skababætur fyrir samníngsrof hvab
hinar 493/s tunnur snertir, er á vantar.
Hvab upphæb skababótanna snertir, hefir liinn stefndi,
a& því leyti sem a&alkrafa hans, sem ekki getur komib
til greina hér vib réttinn, ekki yrbi tekin tii greina, jafn-
l'ramt varakröfu sinni, geíib réttinuin á vald ab ákve&a
ska&abæturnar; eins og málib liggur fyrir hæstarétti, getur
ekki komib tii mála ab hækka ska&abætur þær, sem
ákvebnar cru í yfirdóminum; þessi uppbæb ver&ur heldur
ekki dæind hinum stel'nda, þar e& reikníngur sá sem hún
er bygb á, ekki ver&ur álitinn óyggjandi eptir því sem
fram er komib í málinu; í þessu tilliti skal þess einkum
getib, ab sönnun vantar fyrir því, ab kaupin vib E. Stein-
kopf, sem tala& er þar uin, hafi verib afgerb, eba ab hinn
stefndi í |)essu tillití hafi haft nokkurn skaba. þar eb
næg rök vanta í ináli þessu til ab ákveba ska&abæturnar,
ver&ur ab láta óvilhalla menn dæma um þær, og skal
þab hér tekib fram, ab mismunurinn á hinu umsamda
söluver&i, 25 rd. fyrir tunnuna — fyrir 49a/s tunnur,
1235 rd. alls — og því ver&i, sein á Akureyri var al-
mennt á jafnmiklu af iýsi, og sem eptir því sem fram