Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 21
Björn Jónsson
XV
tengdafaðir hans, Pétur biskup Pétursson. En B. .1.
hafði fengið atvinnu nokkura við ritstörf í skrifstofu
landsliöfðingja, þegar liann kom heim. Landshöfð-
ingi tók óstint þessum afskiftum af fjárveitingunni
og skrifaði ritstjóranum áminningarbréf. B. J. svar-
aði þegar aftur bréflega, og lýsti yfir því, að ætti at-
vinna sín í landshöfðingja-skrifstofunni að verða
nokkurt haft á blaði lians, þá óskaði hann að verða
sem allra fyrst -leystur frá þeim skrifstofu-störfum.
Og út úr þessu lét hann bráðlega af þeim. Bæði
hréfin hafa fundist í skjölum B. J. að honum látnum.
Ein af hans allra-neyðarlegustu greinum
Yfirdómarar frá þessum árum er í ísafold 1885 um þær
°9 störf° S r^ðstafanir stjórnarinnar að nota hvað eftir
annað yfirdómarana til umboðsstarfa, setja
einn þeirra um langt skeið amtmann og gera annan
þeirra að hankastjóra, í þvi skyni einu, að því er B.
J. hélt fram, og að því er llestum mun liafa skilist,
að hæta við laun þeirra, þó að þeir virtust óneitan-
iega hafa sæmiiega borgun fyrir störf sín, eins og
efnahag og ástæðum þjóðarinnar var þá farið. B. J.
var þá ljóst, að slíkar ráðstafanir væru illa til fundn-
ar, þó að þess yrði langt að biða að augu lians
lykjust upp fyrir því, að öll stjórnmálastarfsemi yfir-
dómara sé mjög viðsjál. Eg man vel, hve Yestur-
íslendingar ráku upp stór augu, þegar ísafold taldi
það mæla einna mesl með þingmensku Jóns Jens-
sonar 1894, að hann væri yfirdómari. Slíkt kveður
nokkuð undarlega við í eyrum manna í þvi landi,
þar sem dómurum er jafnvel fyrirmunaður kosning-
arréttur — af því að þeir eru dómarar.