Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 182
120
Fánamáliö
meinað að nota önnur ílögg, ef þeir fara eigi út
fyrir þau takmörk, sem áður var getið.
II. Heíir varðskipið löglegt vald til þess
að hefta för skips hér í landhelgi
eða á höfnum inni?
Þegar skip heíir eigi brotið flaggreglurnar eða
gert eða gerir tilraun til að gera neitt það, er við lög
varðar, þá virðist augljóst, að stjórnarvöld, hvorki
herskii) né aðrir, liafi rétt lil þess að hefta þau.
Eftir því sem fyrri spurningunni (I.) er svarað áður,
þá hafði varðskipið eigi heimild til þess að liefla
kappróðrarbátinn 12. júní 1913 eða taka fána hans.
En gerum ráð fyrir því, að skip hér í land-
helgi eða inni á höfn brjóli flagglöggjöfma. — Heíir
þá danskt herskip lögregluvald eða dómsvald í því
máli?
Samkvæmt slöðulögum 2. jan. 1871, 3. gr., 1. lið,
er löggæzlan hér á landi, og þvi einnig umhverfis
landið í landhelgi, sérmál landsins. Þessi lög (stöðu-
lögin) hafa Danir að minsta kosti talið góð og gild.
Þeir hljóta því að vilja lilíta þeim. Undantekning frá
þessu ákvæði, um löggæzlu og dómsvald hér á landi
og hér við land, gildir einungis um brot, framin í is-
lenzkri landhelgi eða á íslenzku landsvæði, af þjóð-
höfðingjum eða sendiboðum annara ríkja eða ræðis-
mönnum, svo og hermönnum að nokkru, sbr. alm.
hegningarlög 2'5. júní 1869, 9. gr., sem í þessu efni
vísar til almennra reglna í þjóðaréttinum. Hér er
óþarfi að fara nánar út í þessi ákvæði, því að brot
einstakra manna gegn Hagglöggjöfmni varðar þau að
engu. Með þau brol verður að fara sem úin öll
önnur laga- eða réttarbrot, framin undir væng ís-