Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 120
58
Bréf
eg ekki vel trúi, sumir af gini, svo að Gimiungagap
sé þá so raikið sem hgatus hyatuum. En eg ætla
lieldur það muni mega dragast af þeirri risakenningu
ginnungr, so það megi kallast hyatus giganlum, (
ei sízt þess, vegna, að allir hlutir skjddu vera
skapaðir af Ymer risa, hver Ymer risi að eg ætla
verið muni hafa slór að nafni, en lítill í verunni,
og sé það alomos eður gry1), sem menn halda þeir
Grísku hafl meint fyrsta efni til liimins og jarðar.
Það orð Ymer meina eg muni dragast af því orði
eimur, og vær segjum það ekki ými á svartan sauð,
þá ekki sést hrímfall á sauðarlagði. Hér um ei2) fleira.
Ens) það hún heldur allir hlutir liafi í fyrstu
orðið, veit eg eigi hverjum hún það fyrsta verk sköp-
unarinnar tileignar, nema þeim, sem hún í fyrstu
nefnir Valföður, hvern og mér skilst hún seinna
nefni Bur. Ekki held eg það haíi verið Óðinn, sein
hér í Norðurálfu var tignaður, heldur annar æðri og
eldri, og má ske ens enlium. Síðan skilst mér, að
hún taki til að ræða um hið fyrsta háttalag skap-
aðra hluta, og fyrst háttalag og tegundir himins og 6
jarðar in genere, og síðan urn mannanna fyrstu for-
tekt í yrkingu jarðarinnar og þeirra byggingar, hand-
verk og aðrar útréttingar, og hversu þá hafl all frið-
samlega og með gleði og auðæfa nægð til geingið á
þeirri fyrstu lieimsins öldu,
unz þrjár komu
þussa meyjar
ámáttkar mjök
úr Jötunheimi.
Máske þær héti Öfund, Ágirnd og Drambsemi Hér
eptir lekur hún að telja fram dverganöfnin. Hvað í
forneskju hafi um dverga haldið verið, votla frásög-
urnar. En meining Gvendar Andréssonar mótstend
eg ekki.
í tvenna llokka skiptir hún dvergunum, að mér
sýnist. Ur þeim seinna flokkinum segir hún, að
J) þ. e. gr. yQV = ögn.
2) nu, lidr. 3) Nu, hdr.