Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 45
Björn Jónsson
XXXIX
um kostnaðinn við að koma honum á en stjórnar-
andstæðingar, sem einkum höfðu sína vitneskju frá
erindreka þýzka loftskeytafélagsins, er lagði kapp á
að ná samningum.
En liilt virðist mér, að reynslan hafi sannað, að
það hafi verið illa farið, að skoðanir stjórnarand-
stæðinga um sambandið við önnur lönd voru alveg
fyrir borð bornar. Við hefðum verið miklu betur
farnir, ef þingið 1905 hefði aðhylst þá tillögu, sem
minnihlutinn kom með til miðlunar um miðjan á-
gústmánuð. Hún fór í þá átt að þiggja það tilboð
Marconifélagsins að koma á loftskeylasambandi milli
Skotlands, Færeyja og Reykjaness, með ritsíma til
Reykjavíkur, sjá að öllu leyti um rekstur og viðhald,
landsjóði að kostnaðarlausu, um 20 ár, gegn nálega
74,400 kr. árgjaldi, en láta íslendinga fá allar tekj-
urnar af hraðskeytasambandinu, ráða hraðskeytataxt-
anum o. s. frv., og skila landinu að 20 árum liðn-
um loftskeytastöðvunum og ritsímanum milli Reykja-
víkur og Revkjaness, í góðu og gildu standi, sem
eign þess.
Þetta tilboð virðist mér einsætt nú, að þingið
hefði átt að þiggja. Vér hefðum reyndar að sjálf-
sögðu tapað þeim 300,000 krónum, sem Ritsímafé-
lagið norræna lagði fram til landsímans. Og það
má vel vera, að Danir hefðu skorist úr leik og ekk-
ert fengisl til að leggja lil þessa loftskeytasambands.
Geruin ráð fyrir því, að svo hefði farið.
Vér hefðum þá orðið að greiða einir þessar 74,400
kr. á ári. Og ef vér hefðum tekið 300,000 kr. lán í
slað þess fjár, sem vér mistum frá Ritsímafélaginu
norræna og endurborgað það á 20 árum, þá hefðum
vér þurft til þess 22,500 kr. á ári. Það hefði orðið