Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 184
122
Fánamálið
sökudólg, bæði þeim, er tekinn er, eða taka á, og
svo öðrum mönnum, sem hann kynni að kveðja
sér til aðstoðar. Og þótt menn beinlínis tálmuðu
einstökum manni að handsama brotamann, þá yrði
það eigi refsivert á sama liátt sem það yrði, ef lög-
reglan ætli hlut að máli.
En svo er athuganda, hvort varðskipið hafi hér
framar vald til að liefta eða handtalca afbrotamenn,
hvort það hafi lögregluvald. Venju samkvæmt liefir
það tekið skip, sem verið hafa að ólöglegum fiski-
veiðum í landhelgi, og gætt þeirra, ef með hefir
þurft, þar til málið hefir verið til lykta leitt.
En á þeirri venju verður það ekki bygt, að varð-
skipið hafi lögregluvald þar fyrir ulan. Enda mun
eigi talið, að varðskipið hér eða önnur herskip hafi
alment lögregluvald í landhelgi hér. Um að eins
eina tegund mála halda sumir víst öðru fram, þau
mál, er maður brýtur á sjó flagglöggjöfina, o: hefir
annað flagg en leyfilegt er að hafa á því skipi.
Heimild til lögregluvalds herskipa til að laka
skip með ólöggiltu flaggi eða lögbönnuðu flaggi hafa
menn viljað lála vera í herflota-reglugerð Dana frá
8. jan. 1752, 818. gr.1) Þar segir fyrst, að engin
1) Hún er þannig í heild sinni: „Som det ikke er noget
af de kongelige Undersaatters Kofí'ardiskibe tilladt at f0re det
danske Kongeflag og G0s, mindre nogen Vimpel, hvilken end
ikke Kommisfarere eller Kapere er tilladt, saa b0r ingen Skibs-
ehef, som m0der noget i de kongelige Riger og Lande hjemme-
h0rende Koífardiskib eller Kaperskib páa Kongens egne eller
paa fremmede Kyster, Reder eller Havne, tillade dem at ligge
med andre Flag eller Fl0je end tilladt er, mindre med nogen
Vimpel. Men hvor han nogen træfl'er, skal han det strax for-
byde og tilholde ham at udlevere Flaget eller Vimpelen, hvilket