Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 177
Fánamálið
115
hafa lielgað hana. Og síðari lög hafa einmitt kveðið'
þannig á um kaupfánann: »Ekkert íslenzkt kaupfar,
sem ekki er stjórnarskip, má hér eftir hafa neitt ann-
að Jlagg fgrir þjóðernisflagg en hið almennilega dansktí
uerzlunarftagg, en það er kaupferðaflagg það, sem skip-
að er fgrir um í tilskipun 11. júlim. 17AS, 1. gr.«,
tilskipun um skrásetning skipa 25. júni 18(59, 2. gr.
Alveg sama ákvæði er tekið í lög um skrásetning
skipa, þau er nú gilda, frá 13. des. 1895, 2. gr.
Af þessu er þá einsætt, að nokkur skip islenzk, þau
er einstakir menn eiga, skulu hafa danska kaupfán-
ann, þann er tilsk. 11. júlí 1748, 1. gr., segir, að
þjóðernismerki, og ekkert annað flagg.
En þá er álitamál, hvort öll skip, þau er hér
eiga heima, skuli hafa þenna fána einn sem þjóð-
ernismerki.
Tilsk. 25. júní 1869 (um skrásetning skipa),
2. gr., og lög 13. des. 1895, 2. gr., segja að eins,
að íslenzk »kaupskip« megi engan annan fána hafa
sem þjóðernisfána en danska kaupfánann. Undir
»kaupskip« hníga sjálfsagt eftir málsvenju öll þau
skip, sem höfð eru til vörullutninga (Kollárdi, Kof-
fardiskib, »KaulTarlitei«). Annars verður að greina
milli skipa eftir stærð þeirra. Ef skipið er meira
en 30 smálestir »brutto«, skal það sett á skipaskrá,
enda skal það hafa skrásetningar- og þjóðernisskír-
teini. Ef skipið er kaupfar, þá ber því auðvitað að
hafa danska kaupfánann fyrir þjóðernisflagg. En sé
skipið eigi kaupfar, þá er það ekki beinlínis lög-
mælt, livaða fána það skuli nota. í skrásetningar-
lögunum er einungis talið sjálfsagl, að slík skip hafi
rétt til þess að nota kaupfána Dana sem þjóðernis-
flagg. Enda leiðir það af því, að eigendur skipsins