Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 30
XXIV
Björn Jónsson
Iðunn.
4
Bæjarfull-
trúi.
Með Jóni Ölafssyni, Steingrími Thorsteins-
son og Kristjáni Þorgrímssyni stofnaði
hann árið 1884 »Iðunni«, mánaðarrit til skemtunar
og fróðleiks, og þjrddi nokkurar sögur i hana. Af
lienni komu út 7 bindi.
Árið 1889 var hann kosinn í bæjarstjórn
Rvíkur, og sat i henni nokkur ár. Eftir
því sem hann sagði mér, kunni hann þar
illa við sig. Hann var sjálfur manna gagnorðaslur.
Og honum hætti ávalt við óþolinmæði, þegar liann
átti að sitja undir lélegum, staglsömum og löngum
ræðum. Sú óþolinmæði ágerðist mjög með aldrin-
um. Nefndarstörf bæjarstjórnarinnar virtist mér líka,
að hann mundi hafa kunnað illa við.
Mestur í 1891 þýddi hann, af fyrirtaks-vand-
heimi virkni, og gat út hið heimsfræga erindi
Henry Drummonds, »Mestur í heimi«. Það
var engin tilviljun, að liann valdi það erindi, þegar
hann tólc sér fyrir hendur að gefa úl guðrækilegt rit.
15. J. var trúhneigður maður, og það með afbrigð-
um. Eins og eg hefi tekið fram á öðrum stað, er
eg þess ekki fullvís, að eg liafi nokkuru sinni kynst
jafn-trúhneigðum manni. En trú hans lá ekki á vits-
muna-, djúphyggju-sviðinu. Eg hygg, að liann hafi
aldrei átt við neinar efasemdir að berjasl í trúar-
efnum. Og trúarkreddur mat liann einskis. Trú
hans var fólgin í innilegri lotningu fyrir skaparanum
og tilbeiðsluþörf, í skilyrðislausri ást á því, sem hon-
um fanst vera gotl, í skilyrðislausri andstygð á því,
sem honum fanst vera ilt, í kærleiksþeli til málefna
og manna, sem knúði hann til þeirra verka, sem
hann taldi góð. Trú hans lá öll á tilfinninga-svið-
inu. Og erindi Drummonds leggur allan þungann á