Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 122
f
60 Bréf
hægt þeirra etymologiam upp að leita, en að leiða
þa(u) að hebreskum og grískum rökum fyrir þá, sem
hvorutveggja kunna, má ske takist, en ekki þó án
efasemdar, vegna þess að óvíst er að vita, hvað skylt
hennar tungumál, i hverju hún hefur skrifað, hafl
verið þeim tungumálum. En haíi þeir göinlu Norsku
um þetta diktað, og i sinni gamalli norsku upp skrif-
að, leiðisl eg ekki til að trúa, að þeir hafi öðrum
tungumálum þar inn blandað, svo sem nú gerum
vær með skaða og niðrun vors ágæta og auðuga
móðurmáls. Víst er það salt, að hebreskan er elzt
allra tungumála1), en hvert griskan er gamalli nor-
rænu eldri eður yngri, er mér til gátu, og ekki hygg
eg, að vor gamla norræna hafi þurft af henni eður
öðrum tungumálum lán að þiggja.
En hér um nóg þetla sinn, sérdeilis með því ó-
henlugleiki tímans, annríki, sem að kallar, þeim er fyrir
mig skrifar, er nú til hindrunar, þá hlýt eg að láta nú
hér um sinn við standa. Lofa eptir okkar umtali
öðru frekara, ef Guð mig líður til árs. En hversu
vel mér tekst úrlausnin, veit eg ekki. En þá mína
barndómlegu meining munu þér hjá yður leynt geyma,
og mér til góða virða, hvar lil eg yðar ehrusemi full-
komlega treysti, — befalandi yður með öllu, því yður
kært er, undir Guðs almáttugu vernd og blessan.
Guð geíi yður lukkusama heimreisu, so þér sjálfir
heilbrigðir finna megið yðar ástkærustu ektahústrú
og aðra góða vini með heilbrigði, lukku og velgeingni.
Valete in Domino!
Kalastöðum með flýtir t). Julij Anno 1(571.
Hallgrímur Petræus
mppria2).
1) Þetta er í samræmi við almenna skoðun læiðra manna
á 17. öld. Hebreska var þá haldin móðir allra tungna, og talið,
að einglar og himinríkisherskarar mæltu á þvi máli. 2) Þ. o.
manu propria (með eiginhendi).