Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 76
14
Fiskirannsóknir
fengið vissu fyrir því, að sum þeirra að minsta kosli
færu ekki fyr en þau væru tvævetur. (frá hrygningu
talið) o: á 2. sumri1). Svo vissu menn bókstaílega
ekkert um laxinn, hve lengi hann var í sjó, eða hvar
hann hélt sig, nema hvað einslaka lax ánetjaðist
slundum í silunganet við strendur (Norðmenn hafa
fengið örsmáa (1 pd.) laxa í makríls-reknet langt út
um Norðursjó) og svo það, að oft er allmikil lax-
ganga með ströndum 'í nánd við veiðiárósa (t. d. við
Klepp hjá Reykjavík og Innra-Hólm á Akranesi) um
uppgöngutímann o: á vorin og sumrin. En allur sá
lax er miklu stærri en seiðin sem ofan ganga og er
þá einmitt að ganga aftur úr sjó, hið smæsta afhon-
um í fyrsta sinn eftir niðurgöngu seiðanna. Sá lax
er 56—65 cm. langur og 2—5 pd. (1—2l/2 kg.) á
þyngd og nefnisl smálax (Engl. grilse). Sá lax sem
stærri (eldri) er, nefnist hér einu nafni stórlax, en
samsvarar því sem Norðmenn nefna Mellemlax (miðl-
ungslax) og Storlax (Engl. Spring Satmon). Um ald-
ur þessa lax og hve lengi hann væri í sjó, vissu menn
ekkert, en líkindi voru til þess að smálaxinn mundi
(líkt og annarsslaðar) vera mjög stutl, eitt ár eða
svo, í sjó, en vaxa þar svo afarfljött, af því að fæðan
(sandsili, smásíld. krahhadýr o. 11.) var þar svo ríku-
leg. f*ví síður vissu menn, hve lengi slærri laxinn
væri, og það, hvort hann gengi árlega í árnaroghve
oft hann gyli og þá hvenær á æfinni helzt.
Um margt af þessu hafa menn fengið fulla vitn-
eskju í öðrum löndum, t. d. á Bretlandseyjum og í
Noregi og Svíþjóð, sumpart fyrir löngu, með merk-
ingu á laxi, sumpart nýlega með hreislurrannsóknum
1) Sjá skýrslu mina í Andvara 1898, bh. 198.