Andvari - 01.01.1913, Blaðsíða 192
130
Landhelgisgæzlan
varna, yrði að vopna það með 2 fallbyssum, 47 m.
m. að vídd, er drægi G kilometra. Ferð skipsins
með þessu verði gæti verið 11 mílur á vöku.
Officerar á skipinu yrðu að vera 3. Tveir af
þeim yrðu að kunna til herskapar og 1 þeirra til
vélafræði. Þessir 3 oíficerar mundu — fyrst í stað —
þurfa að vera útlendingar, og laun þeirra hæfileg
7000 frankar, eða rúmiega 5000 kr. Þá væri liægt
að ráða á Frakklandi og væri bezt að láta kunnuga
menn gera það, svo að menn ættu síður á hættu að
fá land- og liðhlaupa. Auk þessara manna mundi
næg skipshöfn, ef 17 manns væri, og væri skipið jafn-
framt skólaskip, mundu skipsmenn fást ókeypis eða
ættu jafnvel að gefa eitthvað með sér. Vélarpróf
gætu þeir tekið hjá vélmeistara skipsins. Kenslutím-
inn fyrir almenn skipstjóraefni yrði að vera 1 ár, en
fyrir herforingjaefnin, er færir væri að veita landhelg-
isgæzluskipunum forstöðu, 3 ár. Útgerð skipsins öll
mundi árlega kosta um 80,000 franka eða 57—58,000
kr. Að skipi og skotfærum mundi þurfa að ditta 4.
hvert ár. Skipsmenn yrðu að vera vopnaðir og hafa
einkennisbúning, og bendir herforinginn til, hvar
vopnin feingist lientuglega. Á spítala skipsins mætti
gera ráð fyrir 5 sjúklingum að jafnaði. Til þess að
útgerðin beri sig, yrði skipið að ganga alt árið. í
reksturskostnað skipsins ættu botnvörpusektir og tekj-
ur spítalans að koma. Útlendir herforingjar mundu
ekki fást, nema þeim væri ætluð eptirlaun. Áællað
er þegar alls er gætt, að útgerðin mundi borga
sig. Upphæðir þær, sem að framan eru taldar, eru
allar miðaðar við, hvað mest mundi til þessa ganga.
Skipið mætti ekki standa undir umsjón ílotamála-
ráðuneytisins danska, ætti að sigla undir íslenzku
fiaggi, og stjórnmál á skipinu ætli að vera íslenzka.