Vaka - 01.05.1929, Blaðsíða 123

| vaka]
SETNING ALÞINGIS.
117
erindi um landið, þó að hann væri ekki að leita þing-
staðar, og hlutur hans í setningu þingsins verður ekki
ómerkari fyrir því. Landið var enn að byggjast, sam-
göngur Iitlar. Enginn einn maður vissi enn, hversu
byggingu var háttað, hver mannfjöldi var i einstökum
landshlutum, hverjir voru þar höfðingjar og hvernig
þeir myndi bregðast við tillögu um stofnun allsherj-
arríkis. Grímur hefur ekki einungis kannað landið,
heldur fyrst og fremst þjóðina. Hann hefur fyrstur
manna mælt máli skipulags og samtaka við einráða
höfðingja um ísland allt, og niðurstaðan sýnir, að hann
hefur rekið erindi sitt með lagni og giftu.
En um val þingstaðar er það að segja, að varla gat
komið til mála að hafa hann utan landnáms Ingólfs.
Þess var engin von, að höfðingjar í Kjalarnessþingi,
sem gengust fyrir stofnun alþingis, væri fúsir til þess
að fara að sækja til þings í aðra landshluta. Það er al-
mennt talið, að sá goði hafi verið sjálfkjörinn til þess
að helga þingið, sem ríki átti um Þingvöll.1) Með þvi
að gera allsherjargoðorðið arfgengt i ætt þeirra Reyk-
víkinga, var Þorsteini Ingólfssyni sýnd sú virðing, er
honum bar, þar sem faðir hans var frumkvöðull land-
náms, en hann sjálfur frumkvöðull alþingissetningar,
án þess að láta þeirri stöðu fylgja nein völd, er rask-
aði því jafnvægi meðal höfðingja landsins, sem sjálft
þjóðskipulagið var reist á.
Um þingstaðinn segir Ari: „En maðr hafði sekr orðit
um þræls morð eða leysings, sá er land átti i Bláskógum.
Hann er nefndr Þórir kroppinskeggi...........En sá hét
Kolr, er myrðr var. Við hann er kennd gjá sú, er þar
er kölluð siðan Kolsgjá, sem hræin fundusk. Land þat
varð síðan allsherjarfé, en þat lögðu landsmenn til al-
þingis neyzlu. Af þvi er þar almenning at viða til al-
1) Smbr. ummæli Jóns Sigurðssonnr, Safn II, bls. 1, Einars
Arnórssonar, Allib. I. bls. XXVII.