Menntamál - 01.12.1935, Qupperneq 73

MENNTAMÁL
215
ur 2. liðui- tillagnanna, scm próf. Ásni. Guðni. heí'ir
birt og sent áleiðis til presta og kennara.
Þessi málsmeðferð prófessorsins kemur mér nokkuð
á óvart, þó að ég hinsvegar verði að játa, að reynslan
•er farin að sýna mér, að jafnvel stéttarbræður lians
liika ekki við að leggja heiðarleika sinn og emkættis
síns að veði, lil ]æss að svala sér með rangfærslum á
skoðana-andstæðingi.
Skopyrði próf. Á. G. læt ég mér i léttu rúmi liggja
og vil ekki taka undir flimt lians um skoplegar kennslu-
bækur í kristnum fræðum. En ef svo skyldi í'ara, að
við ættum eftir að starfa saman í nel'nd um bessi mát,
mun ég láta tiann vila, að mér er full alvara og mun
ekki samþykkja þær tillögur, sem hann liefir slegið
fram. Og fyrst tækifæri er iyrir liendi, þykir mér rélt
að benda prófessornum á aðferðir Svia i þessum efn-
um, — þeirrar öndvegis- og menningarþjóðar á Norð-
urlöndmn, sem ég hefi heyrt próf. dásama. En aðferðir
Svía við útgáfu kristindómshóka fyrir börn, eru í al-
gcrðn andstöðu við tillögur sr. Á. G.
Svíar iiafa nú aðeins eina bók til kennslu í kristnum
fræ'óum öll barnaskólaárin og lieitir lmn: „Folkskolans
kristendomsbokgefm út í Stokkhólmi 1935. Og að
henni standa ekki ómerkari menn en Adolf Ahlberg dr.
theol., Emil Liedgren dr. theol., og Herm. Gottfr. Pihl
kand. fil., folkskolinspektör. Ef til vili þekkir próf. Á.
G. þessa menn aðeins að góðu einu. Tilhögun
kennslubókar Svíanna fellur mér að flestu leyti mjög
■vel og liefi valið milli þeirra og próf. Á. (i.
Viðvíkjandi aðdróttun prófessorsins til mín um sam-
vinnu presta og kennara, vil ég lýsa yfir þvi, að ég lieíi
aldrei litið svo á, að samvinna um skólamál nútimans
gætu iekizl undir forystu prestastéttarinnar.
G. M. M.