Menntamál - 01.04.1937, Qupperneq 54

48
MENNTAMÁL
ar með manninn á undan honum sjálfum. Öll morð-
íól og vítisvélar nútímans eru miklu fullkomnari frá
sjónarmiði tækninnar, en mennirnir, sem nota þær, frá
sjónarmiði hins siðlega þroska. Þær eru eggjárn í óvita
liöndnm. Tæknin er komin fram úr hinum siðlega og
andlega þroska, en því aðeins verða vélarnar til bless-
unar, að þeim sé sljórnað af batnandi mönnum. Ekki
fyrst og fremst vitrum og lærðum mönnum, heldur hug-
heilum, drenglyndum og lijartagóðum mönnum. Og það
trúboð, sem skólarnir eiga að reka i framtíðinni, og
vinna fyrir, er trúin á batnandi menn. Sú trú er trúin
á guðs riki á jörð.
Andspænis þessari hættu, þessum vanskapnaði, stönd-
nm vér íslendingar einnig, og við skulum gera oklcur
það fyllilega ljóst i öllu okkar starfi og viðhorfi til
uppeldis æskunnar. Það hefir sýnt sig, að hvorki hin-
ar furðulegustu vélar eða vopnaðar hersveitir eru þess
megnugar að halda vörð um hamingju þjóðanna. Ekk-
ert nema andlega og félagslega þroskaðir þegnar, sterk-
ir og lieilir i hugsun og framkvæmd.
„Yor þjóð skal ei vinna með vopnanna fjöld, en vík-
ingum andans um staði og Iiirðir". Við lifum á tím-
um stórra verkefna, en stærst er það, að ala börn okk-
ar upp til manndóms og' dáða. Uppeldissarfið krefst
biðlundar, en það er eina leiðin út úr öllum þeim þján-
ingum og erfiðleikum, sem heimurinn stynur nú undir.
En ]>jóð sem á góða og Jjroskaða syni og dætur, hún
er bæði auðug og liamingjusöm.
Iiannes J. Magnásson.