Menntamál - 01.04.1937, Qupperneq 67

MENNTAMÁL
61
hún vœri kölluð, sem hjálp í umbótaviðleitni okkar
hin síðustu ár.
En væri ekki vert að athuga, hvort ekki væri hægt
að fá dr. Köliler hingað til að lialda kennaranámskeið
og gera vísindalegar uppeldistilraunir og rannsóknir?
Hér ætti að vera kjörin skilyrði til slíkra rannsókna,
þar sem slcólamenningin er ekki fallin í farvegi og upp-
eldistækni þjóðarinnar hefir skroppið út af sporinu
í umbvltingum og þjóðflutningi síðasta mannsaldurs.
Aðalsteinn Sigmnndsson.
Byrjunarkeimsla 1 reikningl.
(Winnetka).
í reikningi gildir það freniur en í nokkurri annarri náms-
grein, a'ð mestu varðar, að fyrsta undirstaðan sé traust og byrj-
unaratriði þaullærð. En fyrsta atriði, sem þá þarf að gera sér
Ijóst ,er það, til hvers reikningur er lærður. Flestir munu senni-
lega svara því, að vér lærum reikning til þess að notfæra okk-
ur hann í daglegu lífi, og ]>að er vitanlega rétt. En gallinn er sá,
að í slað þess að miða aðeins við þetta eina sjálfsagða sjónar-
mið, höfum vér oft ótalmörg önnur sjónarmið, sem einatt henda
í aðra ált. Eg hefi t. d. heyrt kennara segja, að menn þurfi að
læra reikning, ekki fyst og fremst lil að reikna rétt, heldur til
að hugsa rétt.
Nú skal því ekki neitað hér, að reikningur æfi hugsun og
þroski einatt skilning, og þó mun oft gert of mikið iir þeim
hlutum, a. m. k. hvað allan fjöldann snertir, enda vafamál, hvort
skerpa í reikningi eykur nokkuð skerpu á öðrum sviðum. En
þetta hefir hins vegar leitt til þess, að oft er of litið hirt um
nákvæmni og leikni, en hitt látið nægja, að nemendur skilji
aðferðir að nafni til, og þannig farið á hundavaði yfir reilui-
inginn. Ef vér hinsvegar lítum svo á, að vér eigum að læra
reikning fyrst og fremst til þess að reikna rétt, — og það eig-