Menntamál - 01.04.1937, Blaðsíða 73

MENNTAMÁL
67
allt frá landnánii alið aldur sinn í einu mesta dreifbýli, sem
þekkt er í ví'ðri veröld, og víða á landinu illfœrt milli byggða.
Víkingsarfurinn: tortryggni, kapp, sjálfstæði og óbilgirni hafa
stundum valdið nábúakrit, þar sem helzt hefðu verið tök
félagsskapar. Hvað sem um þetta má segja, er það víst, að
víða mætti vera meira um góðan félagsskap en nú er. Veit
eg ekki annað ráð vænna, til þess að tryggja að svo megi verða
i framtíðinni, en að æska landsins alist upp í góðum og holl-
um félagsskap frá unga aldri, og er þá skátahreyfingin líkleg-
ust til góðs árangurs, því að þar eru hinar félagslegu dyggðir
uppistaða allrar starfseminnar.
Dáð og drenglyndi.
Tvennt er það, sem íslendingar hafa verið rómaðir fyrir; það
er drenglyndi og hreysti. Fornsögur okkar eru fullar af dæm-
um um hvorttveggja. Þessa tvo eðliskosti verðum vér að varð-
veita, því að þeir eru öllu öðru dýrmætari. Fjöhnargt af þeim
karlmennsku-raunum, sem áður vorn algengar, eru nú að leggj-
ast niður, og veldur því véltækni og stórbreyttir þjóðhættir.
Mótorinn tekur við af árinni, sláttuvélin af orfinu, bilferðir
koma í stað gönguferða. Nú er gefið á garða, í stað þess að
standa yfir sauðum úti i hörkuveðrum. Svona mætti lengi telja.
Eitthvað verður að koma í staðinn fyrir allar þessar hverf-
andi karlmennskuraunir. Og hér kemur skátahreyfingin í góð-
ar þarfir, með fjallgöngur sínar og útilegur, sund og kappleiki.
Heimanámið er undirbúningur undir að mæta hverskonar vand-
ræðum og örðugleikum, án þess að slys vilji til. Enda er eink-
unnaroð skátans „vertu viðbúinn“. Og á hverjum degi vill góð-
ur skáti verða einhverjum ærlega að liði. Bandalag íslenzkra
slcáta vill rétta fram hönd, til samstarfs við barnakennara lands-
ins. Ef einhverjir þeirra vildu stofna skátafélag, ættu þeir að
skril'a stjórn bandalagsins um ]tað, með utanáskrift: Bandalag
ísl. skáta. Pósthólf 83. Verður þeim þá send skátabókin ókeypis,
og aðrar upplýsingar, er þeir kynnu að óska eftir.
Steingr. Arason.
Kennarar, lesið auglýsingar um kennaranámskeið á hls. 79, og
um Montessori-þing á bls. 80.
Vilmundur Jónsson, landlæknir, hefir verið skipaður formaður
i stjórn ríkisútgáfu námsbóka.
5*