Menntamál - 01.12.1955, Qupperneq 39

MENNTAMÁL
221
nemendur sína með réttum mælikvarða. En þar sem náms-
geta byggist að miklu leyti á almennum, meðfæddum hæfi-
leikum, virðist einnig nauðsynlegt að ákveða hlutfallið
milli greindar og árangurs í náminu. Raunveruleg náms-
geta verður því að skoðast í ljósi meðfæddra hæfileika.
Þetta hlutfall (achievement ratio) mætti e. t. v. kalla
námshlutfall, en við venjulegar aðstæður ætti það að vera
100 hjá einstökum nemendum.
námsaldur
Námshlutfall = ----r—j---rj— X 100
gremdaraldur
Námsvísitalan segir þannig til um námsárangur nemanda
miðað við meðalárangur jafnaldra hans, en námshlutfall-
ið greinir frá námsárangri hans í hlutfalli við greind
sjálfs hans.
Það verður því að teljast í hæsta máta óvísindalegt, þeg-
ar vel metnir skólar krefjast slíkra gagna sem landsprófs
miðskóla til þess að skrá megi nemendur í viðkomandi
stofnanir. Auk þess að vera haldlaus1) mælikvarði á náms-
hæfni barna eða unglinga, þá eru próf þessi á góðum vegi
með að brengla allt heilbrigt viðhorf til kennslu og náms
í öllum framhaldskólum landsins og grafa þannig undan
þeim grundvelli, sem reynt hefur verið að skapa íslenzkri
mennt með ærnum kostnaði og fögrum fyrirheitum. Auð-
vitað kemur ekkert annað til greina en stighæfð próf,
eigi að halda áfram þeim þvingunarráðstöfunum við gagn-
fræðastigsskólana, að sníða þá þannig í sama mótið. Hitt
verður jafnvafasamt fyrir sérskólana, að nota þess hátt-
ar mælikvarða á þá einstaklinga, sem þar vilja hefja nám
til undirbúnings sérhæfðra starfsgreina. Þessum stofnun-
um virðist eðlilegast að hafa sín sérstöku hæfnispróf,
1) Svo sem frá var skýrt í síðasta hefti Menntamála, veitti Mennta-
málaráð styrk til að kanna forsagnagildi landsprófsins. Mun réttara
að geyma að dæma gildi þess, unz þeirri könnun er lokið. Ritstj.